Bekijk het PDF bestand.

Jeremia 29 : 31. UITLEG. 87
31 Jeremia spreekt, is voor al de ballingen bestemd, omdat Semaja hen
trachtte te misleiden door de belofte van spoedigen terugkeer naar het
vaderland. Hij heeft geprofeteerd zonder goddelijke roeping en hij heeft
daardoor de ballingen op een leugen doen vertrouwen, zooals er lt. staat.
32 Daarom zal hij door God gestraft worden. Van zijn geslacht zal niet
één den terugkeer naar Jeruzalem beleven en hij zelf zal dien niet meer
meemaken. Semaja had geprofeteerd: de terugkeer komt spoedig.
Daartegenover stelt Jeremia nu: neen, niet spoedig, gij zèlf zult dan al
gestorven zijn en van uw kinderen zal niet één het beleven. Zware
bedreiging voor Semaja, die, evenals Hananja te Jeruzalem, zich vergrepen
had aan het prediken van afval van den HEER, opstand tegen
Gods plan en wil (28 : 16).
DE HEERLIJKE TOEKOMST, H. 30, 31.
30 1, 2 Inleiding, 30 vs. 1-4. — Jeremia ontvangt bevel, al de woorden,
die de HEER tot hem gesproken heeft, in een boek te schrijven. Blijkens
vs. 4 gaat het hier niet over de geheele prediking van Jeremia, zooals
in H. 36 : 2 het geval is, maar over de woorden, die hij van zijn God
ontvangen heeft over Israël en Juda, en wel betreffende de heerlijke toekomst,
die het geheele volk Israël eens van God ontvangen zal. Die
goddelijke beloften moeten worden vastgelegd, opdat zij het volk in
ellende en druk kunnen troosten, èn opdat later Gods hand zal worden
erkend, die het alles naar goddelijk plan volvoerde. Zoo kreeg de profeet
Jesaja bevel, een profetie over Egypte op te schrijven op een steenen
plaat èn in een boek, opdat het volk zich later van de vervulling van
het woord Gods zou vergewissen ( Jes. 30 : 8). En zoo vinden wij in Jes.
48 : 3-6 de gedachte uitgesproken, dat God zekere gebeurtenissen
van tevoren had voorspeld, opdat het volk niet een afgod, maar Hem
daarvan de eer zou geven.
3 Waar het om gaat, wordt in de inleidende woorden gezegd: de HEER
zal eens het lot van heel zijn volk „wenden", waarvoor Jeremia een
vorm van het werkwoord gebruikt, dat wij reeds vaker bij hem tegenkwamen,
n.l. gub (vgl. den uitleg van H. 15 : 19); dit woord gebruikt
hij in deze hoofdstukken gedurig, èn in den letterlijken zin (terugkeeren)
èn in den overdrachtelijken (zich bekeeren). Hier, in vs. 3, is het thema
gegeven van de dichterlijk-geniale compositie, die volgt.
4 Vs. 4 vormt een overgang tusschen de inleiding (het thema) en het
stuk zelf.
5 De krisis, vs. 5-9. — Jeremia begint met zijn lezers te verplaatsen
midden in groote ellende. Wat hoort hij daar? 't Is een schreeuwen van
angst en schrik! Wat ziet hij? Is het werkelijkheid? Ja, alle mannen
zijn doodsbleek, verwrongen van angst, in de grootste benauwdheid.