Bekijk het PDF bestand.

154 Jeremia 49 : 24. UITLEa
de Nahr Barada (de Abada van 2 Kon. 5 : 12) en de Nahr-el-Awádsj
(de Parpar), werd de stad door de Arabische dichters om strijd geprezen.
Toen Mohammed, voordat hij als profeet optrad, vanaf den heuvel van
Salahijeh het schitterend panorama van Damaskus zag, zou hij gezegd
hebben: omdat er voor den mensch maar één paradijs is en dit niet op
aarde gezocht mag worden, wilde hij de stad niet betreden. Zij is nu de
grootste stad van Syrië, met een 400.000 inwoners, en draagt den naam
van Es-sám.
Hamath was oudtijds de hoofdstad van een zelfstandig rijk ten Noorden
van Damaskus; nu: Hamah. In Am. 6 : 2 heet het „de groote stad". De
Assyrische inscripties noemen het Hamatoe. In den Hellenistischen tijd
draagt het den naam Epiphania. Gelegen aan den Orontes, is het nu
nog een middelpunt van handelsverkeer. Arpad lag veel noordelijker,
drie uur boven Aleppo, op de plaats van het tegenwoordige Tel-Arfád
(C o o k's Traveller's Handbook for Palestine and Syria2 , kaart achterin).
In 740 v. Chr. werd deze stad door Tiglath-Pileser na een beleg van drie
jaar ingenomen. Hamath en Arpad worden ook in 2 Kon. 18 : 34;
19 : 13 en Jes. 10 : 9 naast elkaar genoemd.
Als bezwaar tegen Jeremiaanschen oorsprong van deze profetie wordt
aangevoerd, dat in den tijd van den profeet Damaskus geen zelfstandig
rijk meer was. Maar Jeremia spreekt niet van een rijk, maar van een
stad (vs. 25). Hamath en Arpad zijn de groote steden van Syrië, voor
wie het lot van Damaskus van overwegend belang was: heel Syrië
wordt hier geteekend als in angst door de nadering van een roofzuchtig
leger. Vgl. Zach. 9 : 1, 2.
24 In vijf korte zinnen, die den plotselingen schrik teekenen, zien wij
de vrees over Damaskus komen; wij worden weer herinnerd aan den
25 dichter van H. 6 : 24 en 46 : 21. Dan verplaatst de profeet ons onmiddellijk
in den tijd na de katastrofe: Damaskus, de weelderige
handelsstad (Ez. 27 : 18), is uitgestorven; doodsche stilte heerscht in
26 de vroeger zoo drukke bazarstraten. Geen verdediging baat; alle verzet
27 wordt in bloed gesmoord (9 : 20; 50 : 30). Met een duidelijke zinspeling
op de oude profetie van Amos tegen Damaskus (Am. 1 : 1-3)
eindigt Jeremia de aankondiging van het strafgericht. Benhadad komt
in het Oude Testament bij drie koningen voor: 1 Kon. 15 : 18;
2 Kon. 8 : 7-15; 13 : 14. Misschien was de naam meer een titel,
evenals Farad bij de Egyptenaren; hij beteekent : „zoon van (god)
Hadad".
Nebukadrezar spreekt van expedities in het gebied van den Libanon
en den Anti-Libanon (in transscriptie en vertaling o. a. bij Rogers,
Cunei f orm Parallels to the Old Testament2 1926; blz. 365, 370). En
X e n o p h o n vermeldt in zijn Cyropaedie de onderwerping van Syrië
door dezen koning. Z66 zal deze profetie tegen Damaskus vervuld zijn.