Bekijk het PDF bestand.

jeremia 50 : 30. UITLEG. 161
37 : 23) en wil hij dus zeggen: de straf, die dat wereldrijk trof, zal ook het
30 schuldige Babel niet ontgaan; het oordeel is onherroepelijk (49 26).
31 Nu sluit zich de kleine cyclus van deze profetie; het eind herinnert
aan den aanhef : Babel is de gepersonifiëerde hoogmoed. Het zal vallen
(Am. 5 : 2) en niet weer opstaan, het heeft zijn tijd gehad ; het geheele
rijk zal door den oorlog worden geteisterd (21 : 14).
33 't Zwaard over Babel! vs. 33-40. — Treurig is het lot van de ballingen,
zoowel uit Israël als uit Juda. Zij mogen niet terug; hun overwinnaars
houden hen vast, gelijk vroeger Farao de stammen in Egypte
34 (Ex. 9 : 2; 7 : 14; Jes. 14 : 17). Maar er is Eén, die sterker is dan
Babel: de Verlosser van het oude, uitverkoren volk (Spr. 23 : 11; Jes.
43 : 14; 47 4). Hij zal voor de zijnen opkomen en hun rust brengen,
door Babel, dat de geheele wereld in onrust bracht, te overwinnen
( Jes. 14 : 5-8, 16; Nah. 3 : 19).
35 Hoe God dat doen zal, beschrijft de profeet in „een zwaardlied van
geestelijk-symbolischen zin tegen Babel, reflecteerend op het werkelijk
krijgsbedrijf. Het is van verschrikkelijke schoonheid en geweldig suggestieve
kracht. Ge ziet den held voor u, met bliksemend oog, het zwaard
trillend in de hoog opgeheven vuist, de slagorden inspireerend tot den
strijd" (Dr B. Wi el en g a, De Bijbel als boek van schoonheid, blz. 243).
Het geheele volk en de geheele regeering worden getroffen; de „wijzen"
36 zijn de diplomaten. De orakelpriesters moesten de voorteekenen raadplegen
en verklaren; zij helpen nu het volk in den afgrond (Jes. 44 : 25).
De dappere krijgslieden, aan wie Babel zooveel overwinningen te danken
had, versagen.
37 Ook paarden en strijdwagens baten niets en de troepen, die helpen
moesten, zijn onmachtig van vrees. Zoo vallen de groote schatten, die
in Babel waren samengebracht, den vijanden in handen (51 : 13; Jes.
38 45 : 3; Hab. 2 : 6). De stad lag wel aan „machtige wateren" (51 : 13;
Ps. 137 : 1), den Eufraat met de vele kanalen, die niet alleen het land
bevloeiden, maar ook de nadering van een vijand bemoeilijkten. Nebukadrezar
vermeldt, hoe hij tegen een vij andelij ken overval het land
„met machtige wateren als de golven der zee" omringde (East-India-
House Inscriptie, kol. 6, reg. 39-55). Ook die sterke waterlinie zal Babel
niet redden!
De schuld van Babel ligt in de afgoderij. Werkelijk was het oude
Babylonië „een land van afgodsbeelden". In de inscripties beroemen
de koningen zich op hun zorgen voor tempels en godenbeelden. De laatste
worden door den profeet spottend „monsters" genoemd: wat zijn die
kostbare beelden ook anders, vergeleken bij den waarachtigen God?
39 En daardoor laten die menschen zich nu inpalmen! Om die zonde zal
het land van hooge cultuur een wildernis worden; de verwoesting zal
radicaal zijn (49 : 18, 33; Jes. 13 : 19-22).
VAN RAVEsTEIJN, Tekst en Uitleg, ferernia, II. 11