Bekijk het PDF bestand.

Jeremia 27 : 4. UITLEG. 79
aan hunne vorsten zenden moet. G en L lezen, met weglating van
één klinker, dat hij door de gezanten niet het juk, maar de boodschap,
die in vs. 5 vv. volgt, moet zenden. Deze lezing verdient de voorkeur.
Dr. AALDERS houdt zich aan M T, vertaalt het Hebreeuwsche woord,
dat ik met „juk" weergaf, met „jukken", wat op zichzelf zeer wel kan,
en geeft het tooneel aldus weer: „de profeet draagt zelf een houten juk,
in zijne handen heeft hij nog ettelijke zulke jukken, men kan er niet
minder dan vijf tellen; deze reikt hij aan de vreemde gezanten over".
Maar dat Jeremia die overige jukken, die hij dan bij zich zou hebben,
niet om den hals, maar in de hand droeg, staat met geen woord te lezen.
Houdt men de lezing van M T, dan staat er, dat Jeremia Al de jukken
om den hals droeg. Juist omdat wij ons dit moeilijk kunnen realiseeren,
ligt het voor de hand, de lezing van G en L te volgen.
4 De gezanten hebben dus nu het duidelijke teeken gezien: geen opstand.
tegen Babel wil Israëls God, maar een zich voegen onder het juk van den
koning van Babel. En nu krijgen zij daarbij nog eene opdracht voor
hunne koningen mee.
5 De opdracht is dèze. De HEER heeft alles in het aanzijn geroepen,
wat op de aarde is, en Hij beschikt over het lot van al wat bestaat naar
zijn souverein welbehagen, omdat het immers zijn eigendom is. Zoo
6 heeft Hij nu al deze landen volkomen (dat beduidt hier het noemen van
het gedierte des velds) aan den koning van Babel overgegeven, dien Hij
„mijn knecht" noemt, omdat deze machtige heerscher toch alleen maar
7 Gods plannen te volvoeren heeft (zie den uitleg van H. 25 : 9). Tot drie
geslachten zal Babels oppermacht duren. Dan komt op Gods tijd het
oogenblik, dat ook Babel voor eene nieuwe wereldmacht wijken moet
8 en dit machtige rijk op zijne beurt moet bukken (25 : 14; 50 : 9, 41). Het
volk, dat zich nu niet aan Babel wil onderwerpen, verzet zich dus tegen
Gods bestel en zal daarvoor zwaar gestraft worden, ja, in plaats van de
9 begeerde vrijheid den ondergang tegengaan. Wèl staat daartegenover
de belofte van de waarzeggers, die ook onder de rondom Juda liggende
volken aan eene nationale beweging succes beloofden, gelijk de valsche
profeten in Juda (vs. 14-17). Maar omdat de waarheid Anders is, moeten
10 de vorsten niet naar die lichtvaardige woorden luisteren. Die mannen
profeteeren leugens en het hooren naar hunne beloften zou alleen dit
resultaat hebben, dat een aldus verwekte opstand door Babel bloedig
11 zou worden onderdrukt en met verbanning gestraft. Gehoorzaamheid
aan Babel daarentegen zal door God met rustig leven in het eigen land
gezegend worden.
12 Jeremia's woord tot Zedekia, vs. 12-15. — Maar niet alleen tot de
vreemde gezanten, die Zedekia trachtten over te halen tot gezamenlijke
actie tegen Babel, richt de profeet zijn woord; Ook Zedekia zelven doet
hij eene ernstige waarschuwing hooren. Ontegenzeggelijk was het immers