Bekijk het PDF bestand.

Jeremia 49 : 28. UITLEG. 155
Over Arabische stammen, H. 49: 28-33,
28 Het opschrift is uit later tijd dan de profetie (vgl. vs. 30). Kedar heet
in Gen. 25 : 13 een zoon van Ismaël en is een benaming voor Arabieren
(2 : 10). Zij woonden in tenten (Hoogl. 1 : 5) en hadden groote kudden , .
waarin zij handel dreven (Ez. 27 : 21) ; als boogschutters waren ze
beroemd ( Jes. 21 : 16, 17). Voor den gezeten Judeeër waren zij het type
van onrust (Ps. 120 :5). De spijkerschriftteksten noemen hen Kidrai; bij
Plinius heeten zij Cedrei (Nat. Hist. V 65). Latere Rabbijnsche schrijvers
spreken van „de taal van Kedar" in de beteekenis van: het Arabisch.
Hazor (d. i. „omheining, hof") was de naam van verscheidene steden
in Kanaan, waaraan de grootste westelijk van het Hule-meer lag, volgens
mededeeling van prof. G arst a n g aan de Pal. Oriental Society in Nov.
1926 teruggevonden. Een Arabische stad van dien naam is niet bekend. Ook
kan bedoeld zijn niet een stad, maar een streek, die dien naam zou gedragen
hebben, waar de Arabieren zoowel in dorpen (Jes. 42 : 11) als in
tenten woonden (vs. 29). De „rijken" van Hazor zijn stammen, elk onder
een eigen hoofd, een sjeik. „Oosterlingen" heeten deze Arabieren, omdat
zij oostelijk van Palestina woonden (Richt. 8 : 10; 1 Kon. 4 : 30; Job 1 : 3).
Een expeditie van Nebukadrezar tegen deze stammen is ons uit de
Babylonische litteratuur niet bekend. Wèl weten we, dat in vroeger
dagen de Assyriërs onder Assurbanipal met Arabische stammen, waaronder
ook de Kedarenen genoemd worden, te strijden hebben gehad
(tusschen 641 en 638 v. Chr.). In de jaren van Nebukadrezar zat verzet
tegen Babel in de lucht (Inleiding, blz. 10); het is volkomen natuurlijk,
dat ook de Arabische stammen hem bij zijn expedities naar het Westen
moeite hebben gegeven; zijn leger kon korte metten met hen maken.
De Arabische sagen spreken nog van de plunderingen van „Bachtnassar"
(= Nebukadrezar; Ma s per o, bij Or el 1 i, comm.)
De profetie bestaat uit twee strofen (vs. 28b-30; vs. 31-33), die
met denzelfden aanhef beginnen: „breekt op, rukt op!" — in het Hebreeuwsch
maar twee korte klanken, die klinken als een trompetstoot,
een signaal voor den aanval. Dit commando komt niet van
een aardsch generaal, maar van God: Hij gebruikt het Babylonisch
29 leger om over die woestijnstammen het oordeel te brengen. Vreeselijk
is het lot, dat deze treffen zal : letterlijk alles wordt hun ontnomen.
In de eerste plaats worden genoemd de tenten ; de overhaaste vlucht
maakt het onmogelijk, deze mee te nemen. Wij moeten denken aan de
Bedoeienen-tent, van vier tot vijftien Meter lang, gemaakt van een
weefsel van geiten- of kameelenhaar, door palen, koorden en in den grond
geslagen pinnen zóó stevig opgebouwd, dat zij ook tegen een flinken wind
bestand is (vgl. de beschrijving bij O b b i n k, Oostersch Leven I, blz.
57-64). Zulk een tent is maar z66 niet meegenomen! Ook de kudden,