Bekijk het PDF bestand.

128 Jeremia 41 : 16. UITLEG.
15 Jochanan, die de leiding heeft, voert nu met de andere officieren de
bevrijde Judeeërs en kamerlingen mee. Tot op dat oogenblik waren zij
nog aan de Babyloniërs ontsnapt, maar nu vreezen zij strenge maatregelen
van den overheerscher na de vermoording van zijn stadhouder. Daarom
17 besluiten zij, naar Egypte uit te wijken. Eerst bij Bethlehem, een goed
eind zuidelijk van Jeruzalem, achten zij zich veilig genoeg voor een langer
oponthoud, omdat zij daar geen vijandelijke troepen meer behoefden
te duchten, die noordelijk van Jeruzalem licht te verwachten waren.
Ook Jeremia nemen zij mee. Maar zij denken er niet aan, hem eerst hun
plan voor te leggen. Hun besluit stond immers reeds vast. Zij vragen
naar het woord des HEEREN alleen voor zoover het met hun eigen
plannen strookt. — De naam Geruth-ICimham komt verder niet voor.
Het kan beteekenen: Khan (herberg)-van-Kimham; dezen persoonsnaam
vinden we ook in 2 Sam. 19 : 38.
42 1 Het volk raadpleegt Jeremia, 42 vs. 1-6. — Van Jeremia hebben we na
H. 40 : 6 niets meer gehoord. Met zijn secretaris Baruch was ook hij
door Ismaël uit Mizpa weggevoerd; zoo is hij nu onder het volk, dat onder
2 leiding van de officieren staat. Men vindt het toch altijd veilig, den
profeet op zijn zijde te hebben. Zij spreken van „uw God"; de profeet is
de ingewijde, de tusschenpersoon tusschen God en hen. Zij noemen
zichzelven een klein troepje, dat wel terdege goddelijke hulp noodig
heeft. En daarom vragen ze, dat Jeremia nu tot zijn God zal bidden,
opdat Hij door zijn profeet hun zeggen zal, wat ze nu verder moeten
doen. In geen geval hadden ze verwacht, dat het antwoord van Jeremia
dwars tegen hun plan zou ingaan; dat blijkt wel uit het heftig bescheid,
dat ze hem straks geven op zijn profetie (43 : 1--3). Hoe nederig hun
woorden ook klinken, van geloof en gehoorzaamheid zijn ze nog ver af.
4 Al had de profeet zijn woord en raad altijd miskend gezien, toch blijft
hij zijn roeping trouw. Zij vragen naar het woord Gods; goed, dan zullen
ze het ook hooren. Maar reeds nit laat hij de mogelijkheid doorschemeren,
dat dit woord niet met hun verlangen overeenstemmen zal.
5 Het volk antwoordt met de stellige betuiging, dat zij zich geheel naar
het goddelijk antwoord gedragen zullen, of het met hun plan strookt,
al dan niet. Uit het vervolg blijkt, hoe zij dat bedoelden. De vlucht naar
Egypte stond voor hen vast. Dáárover laten zij geen discussie toe. Maar
dit was het juist, waarom het nu ging: of zij in geloof in het land zouden
blijven ook na den moord op Gedalja, waaraan zij immers geen schuld
hadden. De woorden van het volk klonken dus mooier dan ze waren.
Geloofstaal was het niet.
7 Jeremia brengt het woord des HEEREN over, vs. 7-22. — Eerst na tien
dagen ontvangt de profeet het antwoord Gods op zijn gebed (vs. 4). Zoo
wachtte later eens Ezechiël zeven dagen (Ez. 3 : 16). Hier staat dus
niet, wat rationalistische exegese (Hit 7i g, Graf) ervan gemaakt heeft,