Bekijk het PDF bestand.

150 Jeremia 48 : 47. UITLEG.
47 De oordeelsprofetie eindigt toch met een belofte. Moab, eerst diep
vernederd, zal eens nog een beteren tijd beleven (3 : 17; 12 : 15, 16
Uitleg; 16 : 19; 23 : 20; 30 : 24; 46 : 1 Uitleg).
Volgens F l a v i u s J o s e p h u s (Oudheden X 9, 7) bezette Nebukadrezar
in het vijfde jaar na den val van Jeruzalem Coele-Syrië, viel daarop
de Ammonieten en Moabieten aan en bracht deze volken tot onderwerping.
In Neh. 13 : 13 is nog sprake van Moabietische vrouwen. In
de tweede eeuw v. Chr. bestond het volk Moab niet meer. Alexander
Janneiis, die het land ten Oosten van den Jordaan en de Doode Zee
voor korten tijd veroverde, had daar met Arabieren te doen.
Over Ammon, H. 49 : 1-6.
49 1 Israël had vroeger van de Ammonieten moeten lijden. Toen Tiglath-
Pileser III in 734 v. Chr. het Overjordaansche veroverd en een deel van de
Israëlietische bevolking als ballingen weggevoerd had (2 Kon. 15 : 29;
1 Kron. 5 : 26), maakten de Ammonieten van de gelegenheid gebruik
om hun gebied te vergrooten ten koste van dat van Israël (Am. 1 : 13;
Zet. 2 : 8-11). In de dagen van Jeremia was hun politiek zeer onbetrouwbaar.
In 2 Kon. 24 : 2 worden ze genoemd als aanvallers van Jojakim,
met de Chaldeeën, Syriërs en Moabieten. Maar hun gezanten kwamen
met die van Edom, Moab, 'Tyrus en Sidon naar Zedekia om dezen over
te halen tot gemeenschappelijk verzet tegen Babel (Jer. 27 : 3). En later
was hun koning Badlis medeplichtig aan den moord op Gedalja (40 : 14).
In den vorm van een vraag, verwijt de profeet hun, dat zij Israëlietisch
gebied hebben bezet : hun god, Milkom, heeft het land van den stam
Gad in bezit gekregen en het volk van Milkom (de Ammonieten) heeft
zich in de steden van dien stam gevestigd. De naam Milkom, die „koning'
beteekent, is ons ook uit 1 Kon. 11 : 5 en 2 Kron. 23 : 13 bekend en
moet waarschijnlijk ook in Zef. 1 : 5 gelezen worden in plaats van
„malkam" (= hun koning). Tot die bezetting van Israëlietisch gebied
had Ammon immers niet het minste recht; dan kwam ze eer aan Israëlieten
toe, die er toch 66k nog wel te vinden waren!
2 Voor dat begane onrecht zal Ammon worden gestraft. Dè stad van dit
volk was Rabba, zooals Jeruzalem dè stad was van Juda (Ez. 21 : 20); indertijd
was ze door Joab en David genomen (2 Sam. 12 : 26-31). Jeremia
sluit zich in de woorden van zijn profetie aan bij de oude voorspellingen
over Ammon van Am. 1 : 14 en Zef. 2 : 9. „Puinhoop" in den Tekst
is vertaling van het Hebreeuwsche tel, dat in het Arabisch ook nu de
aanduiding is voor een heuvel, waar oude ruïnen onder liggen. „Dochtersteden"
zijn de kleinere plaatsen tegenover de groote moederstad. — Rabba
is later door Ptolemaeus Philadelphus (282-247 v. Chr.) herbouwd
en kreeg van hem den naam Philadelphia. De tegenwoordige Arabische
naam Amman is weer een herinnering aan den ouden. Een duidelijk