Bekijk het PDF bestand.

132 Jeremia 44 : 17. UITLEG.
17 absoluut mogelijk: zij storen zich niet aan het wool d van Jeremia. Zij
zullen hun geloften, aan de godin gedaan, vervullen, zooals ze dat vroeger
ook in Jeruzalem deden. Ja, voegen ze eraan toe, toen de godin gediend
werd, ging alles goed! Hier doelen ze op den officiëel getolereerden
18 afgodendienst, zooals die vóór de reformatie van Josia plaats had. Zeker
is het waar, dat daarna de rampen over Juda losbraken. Maar de conclusie,
die de Judeeërs uit dat verschijnsel trekken, bewijst hun absoluut gemis
aan echt religieus besef. Hun godsdienst is puur loondienst, gelijk
onze zendelingen dien bij de heidenen aantreffen. Ze reppen dan ook
met geen woord van hun verhouding tot dien God, in wiens naam Jeremia
19 gesproken had; wèl een bewijs, hoe weinig deze voor hen beduidde. De
vrouwen verschuilen zich achter de houding van hun mannen diè hebben
immers den cultus toegelaten! De offerkoeken, naar het beeld van de godin
gemaakt, hadden waarschijnlijk den vorm van een ster. Ook bij den
Babylonischen Igtar-dienst werden offerkoeken gebruikt; het Babylonische
woord voor offerkoek, kamánoe, herinnert aan het Hebreeuwsche, kawwán.
Zoo werden in Athene ter eere van de godin Artemis koeken gebakken
in maanvorm, die daarom „maantjes" heetten.
20 Jeremia dreigt met het goddelijk oordeel, vs. 20-33. -- Met groot geduld
21 antwoordt de profeet ook ditmaal. Juist de afgodendienst heeft het
22, 23 oordeel Gods gebracht en zoo het land in het ongeluk gestort. Want
25 dat was ongehoorzaamheid. Hebben zij eenmaal aan de Koningin des
hemels geloften gedaan en gezegd, dat ze die ook willen vervullen, goed,
laten ze dat dan maar doen, roept de profeet hun ironisch toe; belofte
26 maakt schuld! Maar dan zal de HEER óók zijn eed houden: dat in heel
27 Egypte zijn naam niet meer door één Judeeër zal worden gebruikt. Want
28 Hij zal ervoor zorgen, dat ze daar zullen omkomen. En dan, als het
oordeel voltrokken wordt, zullen ze weten, wie gelijk had, zij of de HEER.
2i Zij krijgen er nog een teeken bij, dat de zekerheid van dat oordeel hun
illustreeren kan. De op dat oogenblik regeerende koning van Egypte,
Farao Hofra, zal in de hand van zijn vijanden vallen, gelijk Zedekia in de
handen van Nebukadrezar gevallen was. De Grieksche geschiedschrijver
He r o d o t u s verhaalt (II 161-169), hoe deze koning, bij hem Apriës
genoemd, ten val kwam. Na een mislukte expeditie tegen Cyrene kwamen
de soldaten tegen hem in opstand, waarom hij er zijn generaal Amasis
heenzond om hen tot rede te brengen. Maar Amasis werd door de soldaten
tot koning uitgeroepen. Deze behandelde Apriës goedgunstig; maar
toen de Egyptenaars er tegen opkwamen, dat hij „hem onderhield, die
hun en zijn ergste vijand was", leverde hij den vroegeren vorst aan het
volk over, dat hem doodde. Volgens een inscriptie van Amasis zelven zou
hij door zijn eigen soldaten, slapend in de hut van zijn schip, vermoord
zijn. Toen Nebukadrezar Egypte binnenviel, was Amasis daar aan de
regeering.