Bekijk het PDF bestand.

Jeremia 47 : 6. UITLEG. 143
Syrië en Mesopotamië, en economisch van gewicht door haar ligging
aan de grens van het woestijngebied. Askalon was ook een overoude
stad, door haar ligging aan de kust — niet aan den weg — meer economisch
dan strategisch van belang. In plaats van „hun vallei" leest de Septuagint:
„de Enakieten"; deze worden in Joz. 11 : 22 en 2 Sam. 21 : 18-22
met het land van de Filistijnen in verband gebracht. De opsomming van de
verwoeste plaatsen eindigt met de droevige vraag: hoe lang moeten zij, die
in den oorlog gespaard bleven, nog rouwen over de gesneuvelde verwanten?
6 Een nieuw beeld. De profeet ziet een reusachtig zwaard, dat al maar
woedt en doodt : het zwaard van den HEER (12 : 12 ; 50 : 3— 40;
Ez. 21 : 28 v.v.). Wat een vreeselijke ellende brengt dat zwaard; laat
7 het toch tot rust mogen komen, zich weer in zijn scheede bergen! Maar
dan valt Jeremia zichzelf in de rede. Er is immers niets aan te doen;
het is op goddelijk bevel, dat dit ontzettend zwaard zijn werk doet, en
Gods wil moet volkomen worden volbracht. De zeekust is het Filistijnsche
land (Ez. 25 : 16; Zef. 2 : 5).
Over Moab, H. 48.
48 1 Direct worden wij midden in de katastrofe verplaatst : wee over Nebo,
dat verwoest is ! Nebo is de stad, oostelijk van de noordpunt van de Doode
Zee, bij den berg van dien naam, die nu En-Neba heet. Koning Mesa
van Moab (2 Kon. 3) beroemt zich op den Mesa-steen erop, dat hij deze
stad aan Israël ontnomen had: „En Kamos zeide tot mij: Ga en neem
Nebo van Israël af" (vgl. Uitleg vs. 7). Een vertaling van deze inscriptie
geeft o. a. No or d t zij, Gods Woord en der Eeuwen Getuigenis, blz. 318, 319;
een afbeelding van den steen Jeremias, Das A. T. im Lichte des A. 0. 3 S. 551.
Kirjathaïm lag zuidelijker, nu: Kurëidt; ook door Mesa genoemd. Met
„de vesting" is misschien de hoofdvesting van het land, Kir-Moab, bedoeld,
nu: el-Kerak (25 : 11; Zef. 2 : 10), in zeer vruchtbare omgeving, hoog
gelegen (1026 M.), 2 Kon. 3 : 25 belegerd door de koningen van Israël en
2 Juda; thans nog de voornaamste plaats van die streek. Hesbon (Jes. 15:4),
nu : Hesbán, 6 K.M. noordoostelijk van den Nebo, eerst de stad van
Sihon, koning der Amorieten, werd door de Israëlieten genomen (Num.
21 : 25) en later door de Moabieten veroverd. De stad, waar nu nog
ruïnen zijn, was gebouwd op twee heuvels (1300 M.). Madmen wordt
door Volz geidentificeerd met het tegenwoordige Madeba (Medeba
Jes. 15 : 12), volgens den Mesa-steen in den tijd van Omri op Israël
veroverd. De profeet maakt hier fijne woordspelingen met de plaatsnamen,
door O r e l li aldus weergegeven: „tegen Hesbon heeft men onheil
gesponnen" ; „gij, Madmen, wordt mat gemaakt."
3 Met duidelijke herinneringen aan Jes. 15 teekent Jeremia nu de algemeene
vlucht: het geheele land weerklinkt van angstkreten. Horonajim,