Bekijk het PDF bestand.

118 Jeremia 37 : 14. UITLEG.
Benjaminspoort, in het noorden van de stad (38 : 7; Zach. 14 : 10;
20 : 2 met Uitleg). Nauwelijks daar gekomen, wordt hij door den dienstdoenden
wachtmeester gearresteerd onder beschuldiging van poging tot
overloopen naar den vijand. Nu had Jeremia zelf wel altijd het hopelooze
van een verzet in het publiek verkondigd. Gehoorzaamheid aan den
HEER had overgave in plaats van verzet geëischt. Ja, hij had zelfs tot
overloopen naar den vijand aangespoord om de menschen van den ondergang
te redden (21 : 8, 9) en velen hebben dat ook werkelijk in den loop
van het beleg gedaan (38 : 19; 52 : 15). Maar toen hij dat anderen
aanried, deed hij het zèlf niet; hlj bleef op zijn post, waar God hem als
profeet gesteld had. De beschuldiging van den wachtmeester was maar
een voorwendsel om den gehaten man onschadelijk te maken.
14 Of Jeremia al, geheel overeenkomstig de waarheid, de geuite beschuldiging
zoo klaar mogelijk tegenspreekt, het helpt hem niet: Jerija brengt
hem triomfantelijk naar de vorsten, wèl wetend, dat hij geheel in hun
15 geest handelt. Want déze waren heel andere mannen dan de vorsten
van Jojakim, die Jeremia welwillend hadden behandeld (H. 26 en 37);
diè waren met de eerste deportatie onder Jojachin naar Babel getransporteerd.
De mannen, in hun plaats gekomen, nieuwelingen in hun hooge
positie, maakten maar al te licht van hun macht misbruik. Geprikkeld
door alles, wat hen tegen den profeet innam — denk b.v. aan zijn scherpe
woorden na het terughalen van de slaven, — koelen zij hun woede aan
hem door hem eerst te laten geeselen en dan in een onderaardsch gewelf
van den schrijver Jonathan op te sluiten; zeker met de bedoeling hem
daar ongemerkt te doen omkomen (vs. 20). Langen tijd bleef hij daar.
Intusschen komt het Babylonisch leger terug om het beleg te hervatten.
(vs. 19, 21).
17 Zedekia raadpleegt Jeremia, vs. 17-21. — Door den terugkeer van het
vijandelijk leger is de koning opnieuw verontrust. De eerste koning
van Israël, Saul, zocht raad bij den waarzegster van Endor; de laatste
koning van Juda heeft nog den profeet om hem licht te geven. Maar
openlijk zich tot den profeet wenden, durft hij niet meer. Hij durft
tegen zijn vorsten, die den profeet zoo vijandig bleken, niet op; daarom
laat hij Jeremia in het geheim halen en vraagt hem, of hij nog een
woord Gods voor de toekomst heeft. Deze antwoordt bevestigend; wacht
dan even om zoo sterk mogelijken indruk op den koning te maken,
en voegt er aan toe: gij zult den vijand in handen vallen! De oude boodschap
van het oordeel, nu tot Zedekia persoonlijk gericht.
18 En nu de koning hem ontboden heeft, maakt Jeremia van de gelegenheid
gebruik om op zijn beurt een vraag tot Zedekia te richten: „de
innerlijk vrije gevangene tegenover den gebonden heerscher" (V o 1 z).
De vraag van den profeet is een aanklacht tegen zijn koning. Want wèl
hebben de vorsten hem gevangen gezet, maar de koning dekt met zijn