Untitled - Stichting Papua Erfgoed

heel wat interessant menschenmateriaal ter beschikking.
Wel konden wij na verloop van tijd de menschentypen,
die tot de verschillende stammen behoorden, reeds op het
eerste gedicht van elkander onderscheiden.
Eigenaardig is het feit, dat onder vrijwel alle stammen,
die, zooals de lezer wel gemerkt zal hebben, genoemd worden
naar de rivieren, waaraan zij wonen, Semietische Papoeatypen
voorkomen. Dubbel eigenaardig is het, dat deze typen niet
alleen veel levendiger zijn dan hun stamgenooten, doch ook
een speciale voorliefde voor de gebarentaal toonen en dat
zij meerendeels in den ruilhandel uitblinken! In Zuid-Nieuw-
Guinea, waar zij ook aangetroffen worden, heeft de missie
eens zoo'n Papoea met hemd en bolhoed aangekleed, hem
een staf in de hand gegeven en daarmede een evenbeeld
geschapen van den „Wandelenden Jood".
Albino's, die ook onder de Papoea's moeten voorkomen,
heb ik, jammer genoeg, te Boven-Digoel nimmer gezien.
In de zwarte huidskleur der
boschbewoners bestaat overigens
een sterke variatie; allerlei nuances
tusschen bruin en zwart
komen voor.
In het voorgaande is een paar
maal de naam „Kaja-KajaV
genoemd. „Kaja" beteekent
„vriend" en de naar de koopvaardijschepen
toe roeiende kust-
Papoea's plachten „Kaja-Kaja !"
te roepen, om op die wijze aan
hun vriendschappelijke bedoelingen
uiting te geven. Feitelijk
is deze naam voor de Digoel-
Papoea's dus onjuist, want de
eigenlijke Kaja-Kaja's zijn de
Marindineezen, dU in de geheele
kuststreek rondom Merauke in
het Zuiden wonen en waarover
men zeer veel in het vlot
geschreven boek van pater
Missiefoto uit Zuid-Nieuw-
Guinea van den „Wandelenden
Jood".
111