Untitled - Stichting Papua Erfgoed

Er zijn te Boven-Digoel twee soorten boeaja's, het
meestal kleinere, geelgrijs gekleurde, wat minder gevaarlijke
gavïaaltype met smallen bek en de grootere rondbekkige,
donker gekleurde en gevreesde „man-eater". Reeds tweemaal
hebben deze roofdieren zich. een postbewoner tot prooi
uitgekocht, Den eersten keer was het een geïnterneerde, de
dikke Javaan Mangoen, die op zekeren middag in het jaar
1930, tijdens het baden achter het Wilhelmina-Ziekenhuis,
plotseling door een opduikenden krokodil gegrepen werd en
dïe> luid schreeuwend en heftig met het ondier vechtend,
nog een paar maal boven water kwam, waarna hij werd
meegesleurd, Den tweeden keer was het de militair Sanga
Massa, die, nadat een thuiskeerende patrouille in het jaar
1931 een twintigtal kilometers ten Noorden van Tanah-
Merah een bivak betrokken had, zich even in de nu naar
hem genoemde zijkali waagde, om meteen voorgoed te
verdwijnen. Speciaal de Inheemschen, die *s avonds in de
rivier baden of aan den kalioever defaeceeren, stellen zich
aan het gevaar v^n door een krokodil gegrepen te worden»
bloot. Volgens mededeelingen der Papoea's worden zij zelf
niet zoo gauw aangevallen als lichter gekleurde rassen.
De Papoea's zijn verzot op krokodillenvleesch, dat,
zooals wij zelf eens proefden, een uitgesproken vischsmaak
heeft. Zij trachten, zoo mogelijk, een krokodil in zijn slaap
te verrassen en door pijlschoten en speersteken af te maken;
soms ook drijven zij het dier in een kleine kreek, waarin
het dan van alle kanten wordt aangevallen en waarbij het
weieens is voorgekomen — volgens hun eigen mededeelingen
althans — dat een enkele held het waagde op den rug van
het beest te springen, om aldus te trachten het vast te binden.
Het behoeft geen betoog, dat hierbij opgeloopen beet- of
krabwonden, door de daarop volgende, foudroyant verloopende
infectie, levensgevaarlijk zijn.
Somtijds was er maandenlang in de Kali-Digoel geen
krokodil te bekennen; gedurende een bepaalde periode van
het jaar echter kon de rivier weer van deze beesten wemelen.
Op een goeden dag voer ik met een paar larvenvangers
van de malariabestrijding in een miniatuurprauwtje den
gouvernementsstoomer tegemoet. Toen wij op ongeveer
dertig kilometer ten Zuiden van den post een kreekje
75