Untitled - Stichting Papua Erfgoed

in de groote centra in Indië, mede door een geheel andere
levensinstelling, de verschillende rassen vaak langs elkander
heen leven, vormt men op de kleine vestigingen in de
Buitenbezittingen veel meer een geheel. Blank en bruin
kunnen elkaar daar niet missen en gaan in goede harmonie
met elkander om. Nog vaak denk ik terug aan de Inheemsche
ambtenaren op den post, van wie ik steeds zooveel hartelijkheid
heb ondervonden, evenals aan onze Inheemsche
sportkornuiten en medejagers, waaronder de reeds genoemde
bestuursassistent Bitek. Ook de gezellige biljart- en kaartavondjes
met de sympathieke wedana's Soeriatmadja en
Soerianegara en het lagere personeel van het bestuursterrein
zullen nog lang in mijn herinnering blijven. Nergens
krijgt men beter idee van het heil der onderlinge samenwerking
tusschen blank en bruin, dan juist op die kleine
buitenplaats)es en een ieder komt er dan ook tot de
overtuiging, dat beide rassen elkander noodig hebben om
een sterk geheel naar buiten te vormen.
Over de kosten van Boven-Digoel is in den loop der
jaren heel wat beroering geweest en deze waren vroeger
dan ook niet gering. In 1928 gaf de comptabiliteit in Ambon
in drie maanden tijds + 320.000 gulden voor de nederzetting
uit; echter stond Digoel toen voor slechts 160.000
gulden op 's Lands begrooting, zoodat het verschil in andere
uitgaven verscholen moest liggen. Dr. R. Broers heeft op
17 Augustus 1929 in „de Locomotief" de onkosten der
strafkolonie op ongeveer twee millioen gulden per jaar
geschat, terwijl daarentegen Edeleer Hillen de vaste lasten
voor den post Tanah-Merah over 1929 „slechts" op rond
923.800 gulden begrootte, waarbij de militairen bovendien
twee ton aan uitgaven boekten en waartegenover een som
van 22.500 gulden aan inkomsten stond. Men ziet hieruit,
dat de kosten der nederzetting in deze beginjaren buitengewoon
hoog waren. Dit alles is sindsdien heel sterk
veranderd.
In begin 1934 raamden wij de jaarlijks voor den post
uitgegeven geldsom op iets meer dan twee ton en wel ±
80.000 gulden voor de militairen, ongeveer 100.000 gulden
voor het burgerlijk bestuur en + 25*000 gulden voor den
geheelen medischen dienst, welk laatste bedrag nu wel
95