Untitled - Stichting Papua Erfgoed

gevolgen van hebben ondervonden, daar hierdoor immers de
interneering in den tweeden graad — waartoe het bestuurshoofd,
zooals reeds eerder is medegedeeld, het voorstel
kan doen — zou komen te vervallen en hiermede dus de
mogelijkheid om eenigermate pressie op recalcitrante
bannelingen te kunnen uitoefenen. De opvolger protesteerde
dan ook onmiddellijk met klem tegen dit voorstel en de
Regeering willigde gelukkig zijn verzoek in.
De opheffing van den post Tanah-Tinggi zou immers
de lang verwachte en fraaie overwinning van de onverzoenlijken
op het Nederlandsche Gouvernement beteekenen!
Een dergelijke maatregel zou ten zeerste het prestige onzer
Regeering schaden, want door hieraan uitvoering te geven,
zou men de bannelingen, die bij herhaling oproer kraaiden,
zonder eenigen waarborg voor verandering hunner mentaliteit,
naar Tanah-Merah terugbrengen, hetgeen vanzelfsprekend
de stemming aldaar in nadeeligen zin zou beïnvloeden.
Gelukkig denkt de Regeering er niet aan — tenminste voor
zoover ons bekend is — het kamp der onverzoenlijken in
de naaste toekomst op te heffen !
218