Untitled - Stichting Papua Erfgoed

Wat de taal der Papoea's van het Boven-Digoelgebied
betreft, kan men zeggen, dat er vrijwel evenveel talen als
stammen zijn. Een Moejoe-Papoea kan zijn landgenoot van
de Mappi-rivier dan ook niet verstaan; zelfs constateerden de
militairen herhaaldelijk, dat boschbewoners, die op slechts 50
km afstand van elkaar woonden, zich moeilijk met elkander
konden onderhouden. Het was dus voor ons een onbegonnen
werk om „de taal" der Boven-Digoel-Papoea's te leeren, al
hadden enkele onzer voorgangers zich moeite gegeven die
van een bepaalden stam machtig te worden.
Ook de missie heeft in deze richting buitengewoon nuttig
werk verricht. Reeds kort na de komst van kapitein Becking in
1927 had pastoor Verhoeven een klein schema van de spreektaal
der Moejoe-Papoea's opgesteld en de tegenwoordige
missionaris in het Boven-Digoelgebied, pastoor Hoeboer, die
de taal der Bian-Papoea's reeds lang beheerscht, schijnt nu ook
die der boschbewoners uit het Moejoegebied onder de knie
te hebben en ruim tweeduizend woorden hiervan te kennen.
Wij echter moesten ons met een algemeen Papoeavoertaaltje,
dat meer een gebarentaal was, redden en het is
opvallend, hoever men hiermee komt. De wilden spraken ons
bijna altijd aan met „bapa" (hetgeen in het Maleisch „vader"
beteekent), welk woord zij waarschijnlijk van de vogeljagers
hebben overgenomen.
De Papoea's aan de Zuidkust spreken, in de streek
rondom Merauke althans, ook Maleisch. Zelfs zijn eens in een
missie kamp ong in het Mimikagebied enkele reizigers door een
Hollandsche liedjes zingende Papoeajeugd begroet! Zoover zijn
wij natuurlijk in het Boven-Digoelgebied nog in geen jaren.
Een bepaald schrift kent de Dïgoel-Papoea niet en dies
blijft hij van veel lastige en omslachtige correspondentie
verschoond.
De wilden vormen doorgaans een vroolijke en zorgelooze
bevolkingsgroep te Tanah-Merah; zij lachen gaarne
en men kan niet sneller hun vertrouwen winnen, dan door
hen aan het lachen te brengen, waarbij zij U als oude
vrienden op de schouders kloppen en maar meteen om een
pruimpje tabak vragen.
Het meest frappant zijn wel hun gang, hun houding
en veelal ook hun dikke buik. Zij hebben namelijk een uit-
123