Untitled - Stichting Papua Erfgoed

Mij is echter wel een enkele gewezen kampbewoner, nu
gouvernementsdienaar, bekend, die op Boven-DigoeJ geheel
van zijn politieke waanideeën is genezen en voorzeker ten
allen tijde trouw het Gouvernement zal dienen*
Aan den anderen kant is het voorgekomen, dat een
teruggezonden Sumatraan, die van een der medici te
Boven-Dïgoel een aanbevelingsbrief had meegekregen, zich
onhebbelijk tegen een hooggeplaatst bestuursambtenaar op
Sumatra uitliet en genoemd getuigschrift met een breed gebaar
op diens tafel smeet. Zoo iets is natuurlijk jammer, en
nadat dit voorval ons te Tanah-Merah bekend werd, kwam
ik tot de conclusie, zelf ook weieens wat royaal in het
uitreiken van aanbevelingsbrieven aan ex-geïnterneerden, die
in het ziekenhuis hadden gewerkt, te Zijn geweest.
Het is mij evenwel na terugkeer op Java gebleken, dat
enkelen dezer aanbevolenen zich uitstekend hebben gedragen
en door deze introductie aan werk zijn gekomen en het is
soms dan ook moeilijk hierbij juist te handelen.
Toen op zekeren avond een aantal postbewoners met
scheepsofficieren genoeglijk bij elkander zaten te praten,
kwam het probleem ter sprake, hoe men eigenlijk de deportatie
Zou moeten regelen, opdat de kans, dat teruggezonden
geïnterneerden zich opnieuw aan anti-gezagsactie schuldig
maken, zoo gering mogelijk zou worden. Vrijwel unaniem
was men van oordeel, dat de volgende maatregelen ten
zeerste aanbeveling verdienden;
In de eerste plaats zou het raadzaam zijn, dat de gedeporteerden
voor een bepaald aantal jaren verbannen zouden
worden. Aan dezen vooral ruim te nemen tijd zou
in zooverre niet rneer getornd mogen worden, dat deze
nimmer voor verkorting en alleen bij eventueel wangedrag
voor verlenging in aanmerking zou mogen komen. Hieraan
zou bovendien dit voordeel zijn verbonden, dat de
geïnterneerden in dat geval zouden weten, hoelang zij minimaal
op den post zouden moeten vertoeven en zou men voorkomen,
dat zij voortdurend in spanning over hun repatrïeering leven.
Als nu immers een nieuwe proclamatie voor terugzending
in het kamp wordt aangeplakt, zijn altijd
allerlei scènes hiervan het gevolg; de uitverkorenen
juichen, de blijvers zijn teleurgesteld. Deze laatsten vragen
197