Untitled - Stichting Papua Erfgoed
Untitled - Stichting Papua Erfgoed
Untitled - Stichting Papua Erfgoed
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
enkele passages aan uit het verslag van zijn rede in „Het<br />
Nieuws van den Dag" van 8 Augustus 1935:<br />
„Spreker herinnert aan de geschiedenis van de instelling van<br />
het interneeringskamp; het werd bestemd tot massa-interneering.<br />
Spreker herinnert verder aan het onderzoek, dat door den heer<br />
Hillen werd verricht en citeert verschillende gedeelten van het<br />
„Rapport-Hillen"'. Daaruit blijkt, zoo betoogt spreker, hoe ruw<br />
men te werk is gegaan bij de eerste interneering. De heer Hillen<br />
onderzocht 610 gevallen en in 412 van deze gevallen verklaarde<br />
hij, dat de betrokkenen in aanmerking kwamen voor terugzending.<br />
Spreker interpreteert nog andere conclusies van dit rapport,<br />
dat doorloopend spreekt van liquidatie binnen enkele jaren, ook<br />
met het oog op den slechten gezondheidstoestand, maar Boven-<br />
Digoel bestaat reeds tien jaren en in plaats van terugzendingen,<br />
waarop in het rapport aangedrongen wordt, hebben nog altijd<br />
nieuwe interneeringen plaats. Spreker wijst in het bijzonder<br />
op de passages betreffende den gezondheidstoestand dezer<br />
interneeringsplaats en betreffende de bodemgesteldheid. Spreker<br />
vestigt er de aandacht op, dat zoowel de sawah- als de ladangbouw<br />
een lijdensgeschiedenis is geworden. Zoo is het ook gegaan met de<br />
experimenten op veeteeltgebied. Spreker wijst verder op hetgeen<br />
de heer Hillen gerapporteerd heeft over de enorme kosten, die<br />
aan het interneeringskamp besteed zijn. Spreker gaat verder de<br />
levensomstandigheden der geïnterneerden na. Hij berekent, dat<br />
de voeding gebaseerd was op een prijs van 40 a 50 cent per dag,<br />
terwijl de voeding in de gevangenissen in dien tijd een waarde<br />
van 72 cent per dag had. Spreker vindt het te betreuren, dat na<br />
de betrekkelijk onschuldige gebeurtenissen van 1926 tot instelling<br />
van een interneeringskamp is overgegaan, al erkent spreker, dat<br />
de Regeering alles gedaan heeft om het lot der geïnterneerden<br />
te verzachten. Spreker wijst er op, dat de uitkeering aan de<br />
geïnterneerden vergeleken bij 1929 sterk is beknot. Volgens<br />
spreker is de toestand er thans onmenschelijk en spreker bepleit<br />
met klem de spoedige opheffing van het ballingsoord !"<br />
Ook is het de moeite waard eens na te gaan, wat de<br />
oud-gouverneur der Molukken Van Sandick — eveneens<br />
in den Volksraad — aangaande de bannelingenkolonie<br />
adviseerde, reden waarom het verslag van zijn betoog in<br />
„Het Nieuws van den Dag" van 22 Augustus 1935 hieronder<br />
is weergegeven, n.1.:<br />
„De heer Thamrin wil Digoel geliquideerd hebben? Neen,<br />
dat kan nu nog zeker niet! Digoel is de waarschuwend opgeheven<br />
vinger van de Regeering voor hen, die haar willen omverwerpen.<br />
Digoel is het vertrouwenwekkend symbool voor de goedwillende<br />
bevolking, die ziet, dat de Regeering haar zal verlossen van<br />
geestelijke vergiften in de samenleving. Moet daarvoor Digoel in<br />
279