Untitled - Stichting Papua Erfgoed

geantwoord. Later bleek evenwel, dat er ook enkele Kaja-
Kaja's in zijn tegenwoordigheid het slachhoffer van dezelfden
hond waren geworden maar die telden volgens hem niet mee!
Zoo kwamen begin 1932 eenige Papoea's met ruilartikelen
bij den onverzoenlijken Soewirdjo te Tanah-Tinggi.
Deze nam de voorwerpen wel aan, maar weigerde te betalen
en gaf daarenboven een der wilden een schop*
Dit lieten de boschbewoners niet op zich. zitten en
toen de Javaan een luchtje ging scheppen, joegen zij
hem een pijl door de borst. Zwaar gewond werd deze
hierna naar Tanah-Merah vervoerd, waar mijn voorganger
hem opereerde en de pijlpunt wist te verwijderen. Men
kon echter niet verhinderen, dat de man na eenigen tijd
aan longontsteking overleed.
De daders kwamen een paar dagen later te Tanah-Merah
bij het Bestuur informeeren, hoe hun slachtoffer het maakte;
naar hun meening toch hadden zij, door den geïnterneerde
neer te schieten, de schuld met dezen vereffend en was
hiermede de zaak afgedaan! Zij waren dan ook zeer verbaasd,
toen zij bij die gelegenheid „geknipt" werden en begrepen
niet, waarom het Bestuur hen zoo „onrechtvaardig"
behandelde.
Indien men bovengeschetste handelingen der gedeporteerden
eens nader beschouwt, krijgt men sterk den indruk, dat
het begrip „ethiek" — waar zij immers altijd zoo gaarne
mee schermen — alleen dan aanwezig is, wanneer het hun
persoonlijk voordeel oplevert. Ik moet hier echter aan
toevoegen, dat gelukkig niet alle bannelingen zoo hondsch
tegen de Papoea's optreden. Het betere deel der geïnterneerden,
dat veelal zelf boschbewoners in dienst heeft,
behandelt hen doorgaans goed. Overigens is het mijns
inziens een ongewenschte toestand, dat gedeporteerden er
huisbedienden op nahouden.
Het aantal politieke onderpartijen te Tanah-Merah
is legio en het aantal leiders, dat zich voorbestemd acht
tot „algemeen leider", is zoo mogelijk nog grooter en deze
heeren stonden, wegens het verschil in hun staatkundige
inzichten, lang niet allen op goeden voet met elkaar. Nu
waren er ook uit allerlei deelen van den Archipel leiders
naar Boven-Digoel gedeporteerd.
162