Untitled - Stichting Papua Erfgoed

noemen en bestaat hierover geen reden tot klagen. Wat
verder te Tanah-Merah opviel, waren de dikwijls onverwachts
optredende rukwinden, die het aspect van wervelwinden
droegen en die soms schade veroorzaakten. Een enkelen
keer maakten wij er een aardbeving mede.
Wat den gezondheidstoestand betreft, deze is sinds
begin 1930 bevredigend. De ziekte, waarmede men in de
allereerste plaats te maken heeft, is de malaria, die er in
haar drie vormen — malaria tertiana, quartana en tropica —
chronisch endemisch onder de Papoea's voorkomt. In de
jaren 1932, 1933 en 1934 werd respectievelijk een over alle
postbewoners verdeeld, gemiddeld maandelijksch malariaziektecijfer
van 4,2%, 4,24% en 8,5% geregistreerd. Een
der gevaarlijkste complicaties dezer ziekte, de gevreesde
zwartwaterkoorts, kwam tijdens mijn verblijf aldaar in een
gemiddeld percentage van slechts 0,5% per jaar voor, welk
cijfer eveneens door mijn opvolger, dr. van Aalderen, is
opgegeven. Ik behandelde in dien tijd slechts zes zwartwaterkoortsgevallen,
waarvan één met doodelijken afloop.
Indien men deze ziektecijfers en die over 1935 en begin 1936
vergelijkt met de ziektecijfers der bevolking van vrijwel
alle kustplaatsen in onzen Archipel, zijn zij zooveel gunstiger
dan elders, dat men zich over den malariatoestand te Boven-
Digoel in het geheel niet ongeiust behoeft te maken. Hierbij
moet men nog in aanmerking nemen, dat de burgers en de
geïnterneerden er sedert 1 September 1932 vrijgesteld zijn
van iedere prophylaxe.
In den beginne, ongeveer tot en met het eerste kwartaal
1930, had men op de nederzetting erg met malaria te kampen
en vooral de tangsibewoners en in aanmerkelijk mindere
mate de burgers en de geïnterneerden, gingen onder deze
sloopende ziekte gebukt. In den aanvang van 1930 is de
officier van gezondheid dr. Mooïj, aldus het werk van
zijn voorganger, dr. de Rook, voortzettend — die zijn
uitgebreid en volledig onderzoek ter plaatse in een
uitmuntend rapport had neergelegd — met een intensieve
bestrijding begonnen en na dr, Mooij heeft dr. Goslings
het zijne er toe bijgedragen, dat de malariabestrijding te
Tanah-Merah nog meer werd geperfectionneerd. Als gevolg
van deze maatregelen nam het aantal malaria-ziektegevallen
SL