04.09.2013 Views

Untitled - Stichting Papua Erfgoed

Untitled - Stichting Papua Erfgoed

Untitled - Stichting Papua Erfgoed

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

waarom er te Boven-Digoel van genoemde methode dan ook<br />

een ruim gebruik wordt gemaakt. Men moet hierbij echter<br />

wel bedenken, dat de motorboot slechts tot aan een zeker<br />

punt een rivier kan opvaren; dan wordt het door den sterken<br />

stroom, of wegens het voorkomen van ondiepten, te<br />

risquant om nog verder te gaan en is men verplicht te landen.<br />

Zou men echter nog verder de kali willen opvaren,<br />

hetgeen soms voor groote expedities gewenscht is, dan zou<br />

men of van kleine motorbooten met platten bodem, of van<br />

prauwen gebruik moeten maken. Deze prauwen worden<br />

meestal met geïmporteerde Dajaksche roeiers bemand, die<br />

ze met veel handigheid door de stroomversnellingen heen<br />

weten te loodsen.<br />

Bij helder weer konden wij te Tanah-Merah enkele<br />

sneeuwtoppen van het centrale bergland duidelijk met het<br />

bloote oog waarnemen en het is begrijpelijk, dat wij allen<br />

er naar hunkerden deze terra incognita eens te mogen<br />

betreden. Daar het tot op heden evenwel nog aan niemand<br />

gelukt is de onbekende bergketens vanuit die richting te<br />

bestijgen, vormt dit nog steeds het meest interessante<br />

gedeelte der toekomstige exploratieplannen in de onderafdeeling.<br />

Wel hebben sommige commandanten van Boven-Digoel<br />

in den loop der jaren een enkele poging gewaagd het<br />

bergland zooveel mogelijk te naderen en als eerste moet ook<br />

hier kapitein Becking worden genoemd. Deze voer bij die<br />

gelegenheid met zijn patrouille eerst per motorboot drie<br />

en een halve dag tegen den sterken stroom de Digoelrivier<br />

op, om hierna, al kappende, nog anderhalve dag door het<br />

bosch naar het Noorden te trekken. Tenslotte bereikte de<br />

patrouille een punt, dat op een afstand van ongeveer 165<br />

km van Tanah-Merah en nog slechts 100 km van het<br />

centrale bergland was gelegen. Vanaf dit punt had men een<br />

fraai uitzicht op het bergmassief en zag men zeer duidelijk<br />

een grooten sneeuwtop, die volgens de kompasrichting de<br />

Prins Hendriktop moest zijn. Verder gaan was toen<br />

onmogelijk en mede in verband met het contact, dat men<br />

met de Papoea's uit dat gebied wilde zoeken, werd toen de<br />

terugtocht aanvaard.<br />

222

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!