Untitled - Stichting Papua Erfgoed

degenen, die wel een bijl hadden meegenomen, moesten
weer naar huis terug, daar zij plotseling bemerkten dat deze
niet scherp genoeg was en hoognoodig geslepen moest
worden. Een en ander had tot gevolg, dat men eerst om
elf uur voldoende ver in het bosch was doorgedrongen om
met den arbeid te beginnen.
Toen begon de misère eerst recht. Ofschoon alle aanwezige
gedeporteerden uit een boschrijke landstreek afkomstig
waren, beweerden zij geen boomen te kunnen kappen en
moest dit eerst door een mantri van het boschwezen worden
voorgedaan. Nadat dit geschied was, stelden zich twee
bannelingen bij één boom op en gaven om beurten met
hun bijl een paar slagen tegen den stam. Daarna riepen zij luid
in het Hollandsen: „Aflossing voor!" en gingen „doodmoe"
in het gras zitten, terwijl een ander paar het werk overnam.
Om vier uur 's middags waren er aldus in totaal drie
boomen gekapt, voor welke arbeidsprestatie aan iederen
houthakker het daggeld moest worden uitbetaald.
Men kan zich voorstellen, dat het humeur van den opperhoutvester
er door dit alles niet beter op was geworden,
en toen hij bovendien op een gegeven oogenblik bemerkte,
dat zijn veldflesch door een der geïnterneerden geheel was
leeggedronken, gaf hij den saboteur een flinken draai om
de ooren. Het „slachtoffer" ging zich vervolgens met spoed
hierover bij den assistent-resident beklagen, hetgeen tot
gevolg had, dat de boschbouwkundige 's avonds „op het
stoepje werd geroepen".
Het spreekt wel vanzelf, dat de heer van Meurs er
niets meer voor voelde om nog langer met deze lijntrekkers
te werken en daarom huurde hij den volgenden dag maar
drie Papoea's, waarmede hij opnieuw het bosch introk. Dit
kleine groepje velde op één dag veertien boomen, zoodat toen
een voldoend aantal houtmonsters naar Ambon kon worden
meegenomen.
Het is jammer, dat niet alle gezagsvijandige elementen
van hoog tot laag, die zich aan opruiing van het Inheemsche
volk schuldig maakten en zich het verdrijven van de
Nederlanders uit deze gewesten als hoogste doel stelden, te
Boven-Digoel werden geïnterneerd. En ik denk hierbij vooral
aan de hooggeplaatste en de intellectueele kwaadwillenden, die
200