Untitled - Stichting Papua Erfgoed

More documents

Recommendations

Info

hoeveelheid geneesmiddelen in petroleumblikken verpakt mede, teneinde bij het vinden der brigade de gewenschte hulp te kunnen bieden. Al spoedig was onze ijlpatrouille sergeant Gerissen en de zijnen op het spoor. Deze waren gelukkig zoo verstandig geweest om, op het eerste gedeelte van de route althans, om de ioo m een paar kapsporen in de boomen te hakken. Daar er echter ook nog oude kapsporen in dit gebied voorkwamen, zij het dan ook van een anderen vorm, moest bovendien voortdurend op versche schoenafdrukken worden gelet. Het was zaak zeer snel te loopen en zoo mogelijk dubbele dagmarschen te maken, teneinde de vermisten spoedig te vinden, daar iedere dag verlies een etmaal langer honger lijden voor Gerissen en zijn menschen beteekende. Nadat wij twee dagen lang met geforceerde marsenen het spoor gevolgd hadden, bereikten wij een Papoeakampong. De bewoners kwamen ons tegemoet en overhandigden onzen patrouillecommandant een landkaart, welke Gerissen blijkbaar onderweg was kwijtgeraakt, hetgeen ons toen, nog meer dan ooit te voren, deed vreezen, dat de brigade hopeloos het spoor was bijster geraakt. Na drie dagen intensief doorloopen, waarbij wij eenmaal door een tot manshoogte ondergeloopen gebied moesten heen waden, deden zich de eerste oververmoeidheidsverschijnselen gelden. Een paar „beren" waren al eens in elkaar gezakt en liepen verder zonder bepakking mee, en ook eenige militairen raakten langzamerhand uitgeput. Alleen de commandant en enkele ijzervreters bleven nog geheel monter. Ook de „pil" voelde zich niet meer honderd procent. Mijn schoenen waren stuk en moesten met verband bijeengehouden worden en mijn voeten waren totaal doorgeloopen. Ondanks deze onaangenaamheden moest het snelle tempo worden volgehouden, ja zelfs opgevoerd. Wat het echter beteekent om met doorgeloopen voeten met een ijlpatrouille te moeten meetrekken, heb ik toen aan den lijve ondervonden. Iedere stap deed pijn en er scheen geen einde aan het mijlenlange rimboetraject te komen. Als de gezwollen voeten dan een nacht rust hadden gehad, moesten zij 's morgens voor dag en dauw weer in de harde en gescheurde 250
schoenen worden gewrongen en vervolgde de patrouille onverbiddelijk haar weg. Tenslotte bereikten wij de Kaohrivier en vonden de plek, waar de zoekgeraakte brigade den grooten stroom was overgestoken. Nadat er een bivak was betrokken, kwamen een paar Papoea's luitenant Schollen mededeelen, dat de brigade Gerissen, na eenige omzwervingen te hebben gemaakt, weer veilig en wel te Tanah-Merah was teruggekeerd. De boschbewoners kenden immers den roodharigen sergeant zeer goed! Onze commandant vertrouwde de zaak echter maar half en besloot zijn patrouille te splitsen; met de eene helft wilde hij onverwijld naar Tanah-Merah terugkeeren, terwijl hij de andere helft gelastte het spoor van Gerissen verder te volgen. Toen wij 's nachts deze plannen bespraken, stelde ik den luitenant voor, mij dan maar liever met vier Papoea's in het oerwoud achter te laten. Ik kon met mijn gewonde voeten het tempo der terugkeerende patrouille toch niet meer volgen en zou die dus ophouden, hetgeen in de gegeven omstandigheden te risquant was. Na eenig overleg werd dit voorstel aangenomen en beloofde de commandant, na thuiskomst, mij onmiddellijk een motorboot tegemoet te zullen zenden. Den volgenden morgen bij zonsopgang trokken de gesplitste patrouilles weer verder, nadat men ons van een parabellum, een bijl, een kapmes en één week vivres had voorzien. Het was even vreemd de militairen te zien wegtrekken en alleen met vier boschbewoners in de jungle achter te blijven; aan den anderen kant was ik den hemel te rijk, dat ik niet meer behoefde te loopen! Wij begonnen dadelijk een vlot te bouwen, hetgeen eenige uren in beslag nam, en overdekten dit vaartuig met een dak van atap. Nog dienzelfden middag staken wij van wal met het doel de Kali Kaoh zoo ver mogelijk af te zakken. Alle bagage werd stevig vastgebonden, op iederen hoek van ons vlot nam een Papoea plaats en zoo voeren wij door een gebied, waarin men zich nog nooit te voren zonder gewapend geleide had gewaagd. Ik schatte de stroomsnelheid der rivier op ongeveer vijf km per uur en liet zooveel mogelijk de stroomlijn volgen. 251
Page 2 and 3:
BOVEN-DIGOEL DOOR L.J.A. SGHOONHEYT
Page 4 and 5:
Dit boek, waarin mijn ondervindinge
Page 6 and 7:
Onze reisroute naar Boven-Digoel. (
Page 8 and 9:
NIEUW-GUINEA, het land van kangoero
Page 10 and 11:
centrale bergland te bereiken. Bij
Page 12 and 13:
eschermde tafel, die Nieuw-Guinea v
Page 15 and 16:
Nieuw-Guinea, waar de Engelschen re
Page 17 and 18:
en rust aan allerlei machtige State
Page 19 and 20:
INLEIDING.
Page 21 and 22:
woordelijk worden gesteld. Nadat de
Page 23 and 24:
HOOFDSTUK I. Op weg naar het ballin
Page 25 and 26:
daar ter plaatse aannam. „Allemaa
Page 27 and 28:
Wilden roeiden ons tegemoet. (Foto
Page 29 and 30:
en bridgen doodend. Ook vele andere
Page 31 and 32:
ontgekleurde papegaaien, de streng
Page 33 and 34:
hoort men hen dan schreeuwen, maar
Page 35 and 36:
logeerplaatsen sterk den indruk, da
Page 37 and 38:
Toen wij na drie dagen stoomen in d
Page 39:
Naderhand kwamen de ingezetenen haa
Page 42 and 43:
DE deportatiekolonie Tanah-Merah (r
Page 44 and 45:
Een fraai uitzicht op de Kali Digoe
Page 46 and 47:
De reeds genoemde roode aarde, die
Page 48 and 49:
De woning van den adjudant Verleun,
Page 50 and 51:
Volgde men destijds het pad over he
Page 52 and 53:
voor dit doel patrouilles moeten wo
Page 54 and 55:
ook deze machine weieens kuren en h
Page 56 and 57:
Dit door en door vervallen gebouwtj
Page 58 and 59:
van slechts acht keer per jaar aang
Page 60 and 61:
Men kan aan beide jijden van den we
Page 62 and 63:
Een ander gezicht op den hoofdweg v
Page 64 and 65:
werd echter het onderhoud van dit g
Page 67 and 68:
HOOFDSTUK III. Het leven op den pos
Page 69 and 70:
dien geregeld koeien, geiten en kip
Page 71 and 72:
Men kan zich wel voorstellen, dat w
Page 73 and 74:
Er zijn te Boven-Digoel twee soorte
Page 75 and 76:
duiven ophielden. Tevens werd hierb
Page 77 and 78:
dik kluwen lianen te blijven hangen
Page 79 and 80:
noemen en bestaat hierover geen red
Page 81 and 82:
nieuwkomers in een gebied, waar ond
Page 83 and 84:
Wij hebben nu eenmaal op deze depor
Page 85 and 86:
Een inspectietocht der malariabestr
Page 87 and 88:
ekende doctoren Kalthofen, Knopius
Page 89 and 90:
Papoeavrouwen brengen hun aan malar
Page 91 and 92:
egon vol enthousiasme den stapel co
Page 93 and 94:
in de groote centra in Indië, mede
Page 95 and 96:
ij de geïnterneerden ver te zoeken
Page 97 and 98:
doorgestoken kaart te zijn, want to
Page 99 and 100:
vond men er in een verlaten Papoean
Page 101 and 102:
werden nu het oerbosch en de kali d
Page 103 and 104:
HOOFDSTUK IV. Een wild volkje op de
Page 105 and 106:
Guinea afkomstig is en over het cen
Page 107 and 108:
Men kan zich indenken, dat het heel
Page 109 and 110:
heel wat interessant menschenmateri
Page 111 and 112:
een vuur wordt aangestoken. De soms
Page 113 and 114:
Krijgsdans der Mappi- en Djaerbarba
Page 115 and 116:
tnannetjesputters van de Mappirivie
Page 117 and 118:
's Nachts werd ik door een Jdettere
Page 119 and 120:
menschen, die als het ware een tuss
Page 121 and 122:
Wat de taal der Papoea's van het Bo
Page 123 and 124:
Kaoh-Papoea met gelaatstatouage en
Page 125 and 126:
formaat. Indien een jongeman echter
Page 127 and 128:
verbaast zich steeds weer over deze
Page 129 and 130:
stelligen indruk gekregen, dat de P
Page 131 and 132:
geslagen. Deze kreeg namelijk ieder
Page 133 and 134:
lucht laten beschrijven, hierbij
Page 135 and 136:
dag door een kijker zien en verwach
Page 137 and 138:
koppensnellen en menschen eten 200
Page 139 and 140:
Het is voor ons Westerlingen niet e
Page 141 and 142:
en meester van het terrein. Waar de
Page 143 and 144:
De opofferingen, die zendelingen of
Page 145:
aldus maakt men van dit eenvoudige
Page 148 and 149:
DE conclusie, welke door iederen be
Page 150 and 151:
te promoveeren, om hem op die wijze
Page 152 and 153:
werkte ook niet gratis te eten kree
Page 154 and 155:
Dat het soms moeilijk is hierbij sc
Page 156 and 157:
Ook na mijn terugkeer uit de bannel
Page 158 and 159:
communisten vertelde hij hun nota b
Page 160 and 161:
geantwoord. Later bleek evenwel, da
Page 162 and 163:
en die op Java in het bestuur van d
Page 164 and 165:
men slechts een kijkje op Boven-Dï
Page 166 and 167:
De groote massa der gedeporteerden
Page 168 and 169:
een dezer epistels, welken ik onder
Page 170 and 171:
kunnen leeren, doch waar zij in wez
Page 172 and 173:
pionoptocht hielden, gewoonlijk in
Page 174 and 175:
uit den aard der zaak zorgvuldig ge
Page 176 and 177:
getuigde* Dit uit de Nederlandsche
Page 178 and 179:
Het doel was de nieuw aangekomen ba
Page 180 and 181:
een cello, mandolines en gitaars aa
Page 182 and 183:
de uit het Westen geïmporteerde ja
Page 184 and 185:
en moeten van tijd tot tijd toedien
Page 186 and 187:
Een ieder, die zich voor de Digoeld
Page 188 and 189:
hem op Prinsesseverjaardag in 1930
Page 190 and 191:
Voordat de assistent-resident Boots
Page 192 and 193:
Natuurlijk had men daarvoor geld no
Page 194 and 195:
196
Page 196 and 197:
zich af, waarom de eersten de voork
Page 198 and 199: degenen, die wel een bijl hadden me
Page 200 and 201: dat om zijn vroolijke en loyale bev
Page 203 and 204: HOOFDSTUK VI. De onverzoenlijken.
Page 205 and 206: van Tanah-Merah. Daar men er voorhe
Page 207 and 208: opengekapt, hun eigen woningen te b
Page 209 and 210: Het aantal gemolesteerden onder de
Page 211 and 212: echter onder het voortgaan plotseli
Page 213 and 214: teerde op ons toestapte en den best
Page 215 and 216: Ook het kamponghoofd te Tanah-Merah
Page 217 and 218: HOOFDSTUK VII. Over het patrouillel
Page 219 and 220: ewapening, slechts een beperkte hoe
Page 221 and 222: Ook in het jaar 1933 werd door den
Page 223 and 224: vanzelfsprekend een zware karwei is
Page 225 and 226: Van de boomsoorten is een Podocarpu
Page 227 and 228: Deze kampongs, die meestal uit een
Page 229 and 230: zijwand het huis binnengaan; een en
Page 231 and 232: oodvruchten en als bijvoeding zijn
Page 233 and 234: antwoordelijk kan worden gesteld vo
Page 235 and 236: gestorven krijger, een soort praalb
Page 237 and 238: Onder al de heerlijkheden, waaraan
Page 239 and 240: Men komt al dansende het feestterre
Page 241 and 242: moeilijk te beantwoorden vraag. Men
Page 243 and 244: oogen van een Kaja-Kaja van veel mo
Page 245 and 246: vertoonde, maar op een geheel ander
Page 247: gelegd, evenals die tijdens de patr
Page 251 and 252: 's Morgens stonden wij weer voor da
Page 253 and 254: afvaart vijf menschen kwijt was. Me
Page 255 and 256: HOOFDSTUK VIII. Hoe de deportatieko
Page 257 and 258: winkelbedrijf worden opgericht, het
Page 259 and 260: te ^ nemen, maar de pogingen om dri
Page 261 and 262: Het voorloopige interneeringskamp i
Page 263 and 264: De eerste geïnterneerden worden on
Page 265 and 266: (zuster) aanspraken, bleek toen ree
Page 267 and 268: Er wordt een aanvang gemaakt met de
Page 269: een belangrijk aandeel in de dempin
Page 272 and 273: Wanneer wij de verhouding van de ge
Page 274 and 275: ereiken. Naarmate de Philippijnsche
Page 276 and 277: enkele passages aan uit het verslag
show all

Untitled - Stichting Papua Erfgoed

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?