Untitled - Stichting Papua Erfgoed

Lang haar en korte rokken (Missiefoto
uit Z. N. G,J
In den loop van dit
verhaal hebben wij enkele
namen der wilden
genoemd. Ofschoon
deze een uitgesproken
Indischen klankhebben,
lijken zij in doorsnede
toch weinig op die, welke
in andere streken van
onzen Archipel gebruikelijk
zijn* Namen als
„Jacob" en „Amat" zijn
natuurlijk geïmporteerd
en van de vogeljagers
afkomstig. De Papoea's
vinden deze importnamen
overigens heel
mooi en speciaal de
naam „Jacob" is geliefd.
De Europeaan is
in de oogen der wilden
een toovenaar. Hij weet
alles en kan alles en zij verbazen zich daar niet over.
Wat zij niet kunnen begrijpen, nemen zij eenvoudig aan
en zij interesseeren zich voornamelijk voor wat zij kunnen
bevatten. Dit hatste bleek duidelijk bij een bezoek, dat zij aan
den gouvernementsstoomer brachten. Zij vonden de mooiste
instrumenten, ja zelfs de stoommachine oninteressant en
stonden er onverschillig naar te kijken. Toen de officieren
hun echter een reddingssloep lieten zien, ontwaakte plotseling
de algemeene belangstelling. Zij floten van verrukking en
betastten de houten boot onder luide op- en aanmerkingen
van aïle kanten. Zelfs gingen enkelen er met opgetogen
gezichten in zitten.
Dergelijke voorbeelden zijn eveneens door vele onder-
Zoekers van primitieve volkeren elders waargenomen. Ook
kapitein Becking was ditzelfde in de beginperiode van den
post opgevallen. Hij liet toen de inboorlingen op zekeren
136