Untitled - Stichting Papua Erfgoed

kunnen leeren, doch waar zij in wezen nog ontzettend ver
van af staan en die zij dan ook totaal niet aanvoelen.
Indien men den eersten den besten gedeporteerde op
den man af vraagt, waarom hij eigenlijk naar Boven-Digoel is
verbannen, antwoordt hij strijk en zet: „Dat is mij onbekend!
Üc ben onschuldig en heb hoogstens wat aan politiek
gedaan. Ik begrijp niet, waarom de Nederlandsche Regeering
mij zoo zwaar heeft gestraft!"
Nu is het altijd mogelijk, dat op de diverse plaatsen in den
Archipel een ietwat verschillende maatstaf ten aanzien van de
veroordeeling dezer Heden is aangelegd, redenen waarom de een
dus wel wat meer of minder schuldig zal zijn dan de ander.
Ook is het natuurlijk niet uitgesloten, dat er onder het groote
aantal bannelingen een hoogst enkele voorkomt, die inderdaad
onschuldig is. Wie echter de berustende en afwachtende
houding van de Nederlandsch-Indische Regeertng tijdens de
bestuursperiode van Gouverneur-Generaal Jhr. de Graeff
in aanmerking neemt, kan zich nauwelijks voorstellen, dat
er in dien tijd ooit menschen onschuldig werden verbannen.
Wat de houding der geïnterneerden tegenover de
Europeanen op den post aangaat, dient vermeld te worden,,
dat deze tegenover den dokter in doorsnede het meest
welwillend was; en dat kwam volstrekt niet, omdat de medici
Zulke brave menschen waren, maar omdat men met het oog
op eventueele ziekte beter op goeden voet met den aesculaap
kon staan. Van tijd tot tijd probeerde men nog weieens,
hoever men kon gaan, maar even optreden was voldoende
om de orde te herstellen.
Na al hetgeen in het voorgaande over het doorsnee type
banneling is geschreven, in het wel begrijpelijk, dat de
kennismaking met hen meestal niet aangenaam was. Toch
hebben wij in het interneeringskamp ook buitengewoon
sympathieke menschen leeren kennen, personen, die meerendeels
meeloopers van de een of andere communistische
of nationalistische beweging waren geweest en die er zich
in goed vertrouwen aan hadden gewijd.
Deze overigens kleine groep bannelingen leverde meestal
uitstekende arbeidsprestaties en gedroeg zich volkomen
correct, waardoor zij al spoedig voor de verschillende
betrekkingen op het bestuurskantoor of in het Wilhelmina-
172