Untitled - Stichting Papua Erfgoed

Vereeniging „Kolonisatie Nieuw-Guinea" (K.N.G.), waar
de pioniersarbeid geheel door de Europeanen zelf wordt
verricht, terwijl vlak bij Manokwari de „Stichting Immigratie
en Kolonisatie Nieuw-Guinea" (S.I.K.N.G., ook wel
„Stichting" genoemd) haar terreinen heeft, welke echter
met behulp van Inheemsche krachten worden ontgonnen.
Verder dienen vermeld te worden Fak-Fak aan de Westkust
van den Vogelkop, de vroegere militaire post, eveneens
in 1898 opgericht, die destijds hevig door de Papoea's
werd bestookt, en Merauke, gebouwd in 1902 en gelegen
aan de Zuidoostkust van het Nederlandsche grondgebied,
het centrum van de paradijsvogeljacht van weleer.
In vergelijking met het reeds eeuwenlange bezit van
Nieuw-Guinea, doen deze nog zoo jonge data van oprichting
der verschillende thans nog bestaande posten wel vreemd aan,
vooral indien men bedenkt, dat genoemde nederzettingen eerst
werden gesticht na herhaaldelijk ingezonden protesten van
Engelsche zijde over snelpartijen op hun gebied door
Papoea's van het onze, en nadat de Éngelschen zelf reeds
eenmaal een strafexpeditie op Nederlandsch territorium
hadden ondernomen.
De toenmalige kapitein der infanterie H. Colijn had in
zijn „nota betreffende de ten aanzien van Nieuw-Guinea
te volgen gedragslijn" van 5 Februari 1907 er reeds op
gewezen, dat de door ons genomen maatregelen ter beteugeling
van sneltochten over de Engelsche grens wel resultaat
hadden opgeleverd, doch dat men betreffende de verdere
ontwikkeling en openlegging van deze landstreek nog in
het beginstadium verkeerde.
Dank zij de militaire exploraties omstreeks 1907 in
Noord-, West- en Zuid-Nieuw-Guinea en de verschillende
expedities van particuliere zijde ondernomen, kreeg men echter
langzamerhand eenige nadere gegevens omtrent het aspect van
het binnenland. Tot een der bekendste expedities behoort
die van Lorentz, welke, na een mislukte poging in 1907, er
in 1909 in slaagde vanuit het Zuiden den Wilhelminasneeuwtop
te bestijgen. Verder moet de Nederlandsch-
Amerikaansche Stirling-expeditie van 1926 genoemd worden,
waaraan onder meer door Leroux en Docters van Leeuwen
werd deelgenomen en die de Mamberamo-rivier als
toegangsweg gebezigd heeft, om vanuit het Noorden het
11