Untitled - Stichting Papua Erfgoed

tnannetjesputters van de Mappirivier, maar zij zijn eerlijker
en eerder tot arbeid geneigd. Zij kunnen zich bij hun
feesten zeer mooi „optuigen*', waarbij het tatoueeren een
groote rol speelt. Soms binden zij dan lange pluimen van
papegaaieveeren op het hoofd en bevestigen voor den dans
bossen plantenvezels aan schouders en heupen.
De Kali Djaer stroomt tusschen de Digoel- en Mappirivier
in en mondt ongeveer 30 km ten Zuiden van
Tanah-Merah in de eerste uit. Indien men vanuit deze
nederzetting naar de Kali Mappi trekt, moet men dus altijd
de Kali Djaer passeeren. Tusschen de vlak bij elkaar wonende
Djaer- en Mappi-Papoea's bestaat een groote stamverwant»
schap en zij worden dan ook altijd in één adem genoemd.
Iets ten Zuiden van den post hadden de Djaer-Papoea's
een klein, blijvend bivak gebouwd, dat wij vaak bezochten.
In den loop der tijden ontstond aldus een goede verstandhouding
tusschen deze menschen en de bewoners van
Tanah-Merah en ongeveer eenmaal in de week werden wij
Jonge Djaer-Papoea met papegaaieveeren
in het haar en een
krans van zwarte casuarisveeren
om het hoofd.
Kaoh-Papoea met rottan harnas,
ter bescherming tegen pijlschoten of
speersteken.
117