Untitled - Stichting Papua Erfgoed

afvaart vijf menschen kwijt was. Men kan zich zijn wanhoop
voorstellen !
Gelukkig vond hij na een etmaal zoeken vier der
vermisten terug en trof tenslotte ook den vijfden man,
bewusteloos in de modder liggend, aan, waarna de brigade
tenminste weer voltallig was. Alleen waren enkele
karabijnen, klewangs en andere uitrustingsstukken verloren
gegaan. Wat de patrouille in die weken dan ook heeft moeten
doorstaan, is niet met een paar woorden te beschrijven!
Nadat de sergeant mij dit alles verteld had, stond hij den
soldaten en „beren*' toe onze laatste hoeveelheid levensmiddelen
en tabak van ons vlot te halen en onderling te
verdeelen, hetgeen gretig geschiedde. In theorie zou zoo
iets minder gewenscht zijn en zou men feitelijk de hongerige
magen eerst aan licht verteerbaar voedsel moeten laten
wennen; in de gegeven omstandigheden echter was het de
aangewezen weg, deze lieden rustig hun gang te laten gaan,
daar ieder „eetverbod" op dat moment tot een ernstig conflict
had kunnen leiden.
Inmiddels had luitenant Schollen, die met zijn patrouille
te Tanah-Merah was weergekeerd, tot zijn ontsteltenis
bemerkt, dat de brigade Gerissen nog steeds zoek was.
Daar deze op dat tijdstip reeds langer dan twee weken
Zonder voedsel moest hebben rondgezworven, werd de
stemming op den post hoe langer hoe somberder. De
commandant zond oogenblikkelijk weer een patrouille per
motorboot naar het betreffende gebied. Hij gelastte den
bestuurder van dit vaartuig bovendien, na het afzetten van
den troep, met een paar soldaten de geheele Kali Kaoh op te
varen en eveneens den dokter met zijn Papoea's te zoeken.
Geruimen tijd na het vertrek van deze reddingspatrouille
bracht plotseling een Papoea-ijlbode den detachementscommandant
te Tanah-Merah een bericht van Gerissen
over, dat laatstgenoemde op 30 km ten Zuiden van de
Kaoh-Moejoesplitsing een bivak had betrokken. Ofschoon
er geen dooden te betreuren waren, konden zijn menschen
wegens ziekte en uitputting niet verder.
Begrijpelijkerwijze gaf dit bericht een groote vreugde
op den post. De luitenant, die voor alle zekerheid den
gouvernementsstoomer te Tanah-Merah had aangehouden,
255