Untitled - Stichting Papua Erfgoed
Untitled - Stichting Papua Erfgoed
Untitled - Stichting Papua Erfgoed
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Ofschoon dus vrijwel geheel Zuid-Nieuw-Guinea een<br />
laag gelegen land is, dat door enkele heuvelruggen wordt<br />
doorsneden, is het doorgaans voldoende begaanbaar. Dit<br />
neemt echter niet weg, dat menige patrouille hier grooten<br />
hinder van een overstrooming kan ondervinden en zelfs de<br />
kans loopt geheel door water te worden ingesloten.<br />
Terloops zij medegedeeld, dat deweeketerreingesteldheid<br />
van het Boven-Digoelgebïed geen vervoer te paard toelaat.<br />
De meeste militaire patrouilles bestaan uit een ongeveer<br />
20 man sterke brigade infanterie onder commando van een<br />
officier of onderofficier* Reeds in het voorgaande is medegedeeld,<br />
dat aan deze militaire eenheid bovendien een aantal<br />
„beren" wordt toegevoegd, zoodat zoo'n geheele patrouille<br />
soms wel uit 35 a 40 man kan bestaan. Vaak wordt de troep<br />
ook nog door enkele Papoea's vergezeld. Meestal dienen<br />
dezen als gids, doch een enkele maal trekken zij louter voor<br />
hun genoegen mee, om ook eens een keer veilig, onder<br />
de hoede van de „Kompenie", door allerlei vijandelijke<br />
gebieden te kunnen reizen. Zij krijgen veelal wat rijst van<br />
den patrouillecommandant, slapen onder een primitieve<br />
beschutting in het bivak en zijn dan den hemel te rijk !<br />
Alhoewel geen patrouilleganger zich, wat het loopen<br />
aangaat, met een Papoea kan meten, is deze laatste als drager<br />
volkomen onbruikbaar en legt hij het, wat dit betreft,<br />
glansrijk tegen den „beer" af* Als ijlbode is hij echter voortreffelijk,<br />
daar hij zich met het grootste gemak door de jungle<br />
voortbeweegt, en hij wordt hiervoor dan ook gaarne door<br />
den patrouillecommandant aangewezen. Het te verzenden<br />
briefje wordt hem in een bamboe koker meegegeven.<br />
Vrijwel voortdurend is de patrouille in het bosch op<br />
de Papoeapaden aangewezen. Nu is het begrip „Papoeapad"<br />
zeer relatief, want deze niet onderhouden, soms nauwelijks<br />
waarneembare, uiterst smalle weggetjes worden door vele<br />
omgevallen boomen aan het oog onttrokken, terwijl ook het<br />
onderhout er hier en daar overheen groeit. Dit alles is voor<br />
de boschbewoners echter geen bezwaar om zich op hun<br />
wandelpad snel voort te bewegen, doch het levert den<br />
patrouilleloopers heel wat moeilijkheden op.<br />
Soms ook moeten de^en zich over een grooteren of<br />
kleineren afstand een weg door het oerbosch kappen, hetgeen<br />
224