Untitled - Stichting Papua Erfgoed
Untitled - Stichting Papua Erfgoed
Untitled - Stichting Papua Erfgoed
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Het aantal gemolesteerden onder de bekeerden was in den<br />
beginne legio, maar dank zij de bovenvermelde, tegenwoordig<br />
gevolgde methode, komen dergelijke aanslagen vrijwel niet<br />
meer voor.<br />
Eenmaal in de veertien dagen reist de dokter in gezelschap<br />
van het Inheemsche bestuurshoofd per motorboot naar<br />
Tanah-Tinggi om er ziekenrapport te houden en eventueel<br />
aanwezige zieken naar Tanah-Merah te evacueeren, terwijl<br />
eenmaal per maand tevens het voedsel voor de onverzoenlijken<br />
wordt meegenomen. De trip naar Tanah-Tinggi heen en<br />
terug, die in totaal zes uur duurt, is overigens heel genoeglijk.<br />
Soms ziet men onderweg op den oever Papoea's staan,<br />
waarmede dan altijd contact wordt gezocht en vaak ook<br />
krijgt men gelegenheid op krokodillen te jagen.<br />
Eenmaal in de veertien dagen kwamen wij dus met de<br />
Tanah-Tïnggi-bewoners in aanraking en hield ik spreekuur<br />
in de passangrahan, waarbij het tevens mijn taak was den<br />
voorraad geneesmiddelen aan te vullen. Voor tusschentijdsche<br />
distributie van medicijnen werd altijd door den brigadecommandant,<br />
in casu een sergeant, zorg gedragen. Deze<br />
onderofficier deelde tevens iederen middag aan de liefhebbers<br />
kinine uit. Van deze kinineverstrekking werd overigens<br />
door de bannelingen slechts een betrekkelijk gering gebruik<br />
gemaakt. Men leeft te Tanah-Tinggi immers in een waren<br />
„heilstaat" en mag er dus doen en laten wat men wil; is<br />
men er op gesteld iederen dag kinine te slikken, dan kan<br />
men geregeld de tabletten in het militaire bivak verkrijgen;<br />
heeft men er daarentegen geen lust in, dan zal de sergeant<br />
er ook niet minder vroolijk om kijken!<br />
Verder was er voor het tusschentijdsche vervoer van<br />
zieken naar Tanah-Merah een groot vlot geconstrueerd<br />
en men behoefde in het kamp der onverzoenlijken dus<br />
nimmer te vreezen van alle geneeskundige hulp verstoken te<br />
zijn, daar men met dit vlot in enkele uren de rivier tot aan<br />
genoemden post kon afzakken. Alleen indien men weer<br />
eens een „kameraad" met bijl of kapmes grondig zou<br />
bewerken, zou de reis naar het Wilhelmina-Ziekenhuis wel<br />
eens te lang kunnen duren!<br />
211
Change language