Untitled - Stichting Papua Erfgoed

Een wapenschouw met van links naar rechts: een dolk met handbeschermer,
een steenen bijl, een schild, een speer met venijnige weerhaken, een andere
speer met bewerkt handvat en een hoes van paradijsvogelveeren, een
vogel-, visch-, varkens- en menschenpijl en onderaan op de foto een boog.
Het spreekt vanzelf, dat de postbewoners ook weieens
in tegenwoordigheid der Papoea's probeerden pijl en boog
te hanteeren, hetgeen altijd, gezien de poovere resultaten,
groote hilariteit verwekte* Het valt ook niet mee zonder
te trillen zoo'n boog te spannen. De Papoea doet dit vrij
snel en zet de vuist dan vaak achter de breede borstspier vast,
waardoor hij vrijwel trilvrij kan mikken. In het gevecht
heeft hij een bos pijlen in de linkerhand en kan aldus snel
een salvo afvuren. Daar de sterke rottan pees bij het
loslaten een flinken klap tegen den linkerpols geeft, is
deze vaak door middel van een polsmof van casuarisof
varkenshuid beschermd.
De schootsafstand der pijlen is zoowat zestig meter; op
dien afstand hebben zij geen kracht meer en kan men ze rustig
opvangen, hetgeen in een treffen met de militairen veelvuldig
is geschied. Giftige pijlen komen te Boven-Digoel niet voor!
Een wapen, dat eveneens door de Papoea's gehanteerd
wordt en uit been of hout is vervaardigd, is de knots.
140