Untitled - Stichting Papua Erfgoed

getuigde* Dit uit de Nederlandsche literatuur afkomstige
gedicht luidt als volgt:
„Gij zijt ons niet verloren, neen !
Ons heden groeit uit Uw verleden.
Door onze hand wordt voortgeweven
De heilige arbeid van Uw leven.
Wij planten het verheffend woord
Van Uw bestaan met blijdschap voort;
De toorts, ontstoken in Uw nacht,
Wij reiken haar aan 't nageslacht."
En om dit geheel zaten vele
kampbewoners van Tanah-
Merah, hiermede in het
openbaar getuigende, dat zij
den opstand souden voortprediken
aan het nageslacht!
Ook tijdens de begrafenis,
die door een paar honderd
personen werd bijgewoond,
hadden allerlei ongewenschte
demonstraties plaats en
tenslotte legde men den
doode in een overdekt graf ter
ruste. Aan de voorzijde van
het dak werden, zeer duidelij k
zichtbaar, sikkel en hamer aangebracht.
Men kon het Gouvernement
niet beter tarten!
Dit alles was echter nog
slechts kinderspel in vergelijking
met de vrijpostigheid,
De opgebaarde doode.
die de geïnterneerden aan
den dag legden, door de foto
van den doode, waarop bovenvermeld gedicht duidelijk
leesbaar was, bij een ieder op het bestuursterrein te koop
aan te bieden. Toen enkele aldus demonstreerende bannelingen
mijn huis durfden betreden en mij de foto toonden,
gelastte ik hun op niet te misduiden wijze in „gezwinden"
pas af te marcheeren, hetgeen dan ook geschiedde.*)
') Het verbaasde ons begrijpelijkerwijze uitermate, dat deze fotodistributie
door het Bestuur werd toegelaten.
178