Edda vertaling van Frans Berding - Welkom - Germaans Genootschap

De Edda, Frans Berding:
--"Ik wil niet goed zijn en niet gelukkig, Grimhilde, en ik wil geen
man gelukkig maken, sinds de raven en de wolven vochten om Siegfrieds
bloed. Nooit zou ik Brunhildes broeder nemen, en het past mij niet
den zoon van Boedli kinderen te baren uit innigen bond."
Grimhilde sprak tot haar:
--"Hij is de edelste en de eerste onder de vorsten, Goedroen. Neem hem
tot man. Eens zal de ouderdom tot u komen,--gij zult dan alleen zijn,
wanneer gij hem niet neemt."
Goedroen antwoordde en zeide:
--"Moeder, laat het toch om zoo ijverig den man uit dat onheilsgeslacht
mij aan te prijzen. Hij zal slechts jammer over Goenther brengen,
en hij zal Hagen het hart uitrukken. Geen rust zou ik kennen, voor
ik dien koning van het leven beroofde."
Vol afschuw hoorde Grimhilde de woorden, die haar zonen onheil
voorspelden en verderf aan haar gansche geslacht.
Goedroen nam nu den beker, dien Grimhilde haar nogmaals aanbood,
en zij dronk hem leeg terwijl zij zeide:
--"Door bloedverwanten word ik gedrongen. Nooit zou Atli mij geluk
aanbrengen, en als hij mijn broeders krenkte, zou het niet tot heil
van zijn kinderen zijn."
Toen Goedroen gedronken had, was zij Siegfried en al haar leed
vergeten, en zij wilde met Atli trouwen.
Spoedig stegen allen te paard, en de vreemde vrouwen werden in wagens
geholpen. Zoo reden zij de eerste week door Noordland heen, trokken de
tweede week over de zee en drongen de derde week het bergland in. De
wachters openden de poort van den burcht, en allen reden er binnen.
Daar woonden Atli en Goedroen te zamen, en hunne zonen heetten Erp
en Eitel.
Eens zond Atli gezanten naar het land der Gibichungen, om Goenther
en Hagen uit te noodigen op zijn burcht. Want Atli wilde nu ook een
gedeelte van het goud hebben, dat Siegfried nagelaten had. Ook had
Atli gehoord, dat er een geheime liefde bestond tusschen zijn zuster
Ortroen en Goenther. Atli was hierover zeer vertoornd en hij wilde
de Gibichungen dooden.
Goedroen echter had gehoord hoe het moordplan werd besproken. Vol
© Het Germaans Genootschap, Wintermaand 2010 Pag. 100/135