Edda vertaling van Frans Berding - Welkom - Germaans Genootschap

Ten tweede vroeg Thonarr:
De Edda, Frans Berding:
--"Zeg mij, Weetal,--o, ik twijfel niet of ge zult het mij zeggen--met
welken naam wordt in iedere wereld de hemel genoemd?"
En Weetal zeide:
--"Hemel bij menschen, bij goden beschutting, windwever zeggen de
Wanen. Van hoogwereld spreken de Reuzen, van glinsterdak Alfen,
dwergen van druip-zaal."
Toen vroeg hem weer Thonarr:
--"Zeg mij, Weetal--o, ik twijfel niet of ge zult het mij zeggen--met
welken naam wordt in iedere wereld de maan genoemd?"
En Weetal gaf ten antwoord:
--"Maan bij menschen, goedlicht bij goden, in Hel rollend rad, renner
bij Reuzen, jaarmaat bij Alfen, wij, dwergen, zeggen maar: schijn."
Weetal was zeer tevreden over alle antwoorden, die hij gaf. Heimelijk
verheugde hij zich, dat hij den sterken God zoo te pakken had, en
reeds dacht hij diens dochter bij zich in het gesteente thuis.
Maar Thonarr was met zijn vragen nog niet klaar. Ook van de zon
wilde hij weten, hoe ze genoemd werd in iedere wereld, van wolken
en wind. En naar de namen van de zee en van het zaad en van het vuur
vroeg hij den dwerg.
Toen hij hem al deze dingen had gevraagd, en Weetal op alles had
geantwoord, vol ijver en vreugde, en verwaand op zijn wijsheid,
keek Thonarr tersluiks naar het Oosten, toen weer naar den dwerg.
In het Oosten was het nog donker--en Weetals gezicht grijnsde van
genot.
Toen ging Thonarr weer verder met vragen:
--"Zeg mij, Weetal--o, ik twijfel niet of ge zult het mij zeggen,--met
welken naam wordt in iedere wereld de luwte genoemd?"
En Weetal antwoordde:
--"Luwte bij menschen, bij goden rust, windstilte noemen haar Wanen,
zoelte de Reuzen, de Alfen sluimer, dwergen: kalme-dag."
© Het Germaans Genootschap, Wintermaand 2010 Pag. 13/135