Edda vertaling van Frans Berding - Welkom - Germaans Genootschap
Edda vertaling van Frans Berding - Welkom - Germaans Genootschap
Edda vertaling van Frans Berding - Welkom - Germaans Genootschap
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
De <strong>Edda</strong>, <strong>Frans</strong> <strong>Berding</strong>:<br />
Hij is een dwaas, die denkt een vriend te vinden in een ieder die hem<br />
toelacht, en hij ziet niet in hoezeer men hem bespot. Hij is een dwaas,<br />
die denkt een vriend te vinden in een ieder die met hem meepraat,<br />
en als hij voor het gerecht geen verdediger vindt, bemerkt hij eerst<br />
hoe hij bedrogen werd.<br />
Weet gij echter, dat gij een vriend hebt, dien gij volkomen kunt<br />
vertrouwen, wissel met hem dan al uw gedachten en vele gaven en ga hem<br />
dikwijls bezoeken; want heidekruid en hoog gras groeien op een weg,<br />
dien niemand bewandelt.<br />
Eens was ik jong en doolde eenzaam rond en verdwaalde op de wegen;<br />
nu ben ik rijk, wijl ik een ander vond: een man is voor den man een<br />
vreugde. De boom, die op een dorren heuvel staat, krijgt geen bladeren<br />
en takken; zoo is ook de man, die door niemand bemind wordt,--waarom<br />
zou hij langer leven?<br />
Een brandstapel <strong>van</strong>gt <strong>van</strong> een brandstapel vonken tot hij zelf in<br />
brand vliegt,--zoo leert een man <strong>van</strong> een anderen man, en zou dom<br />
blijven, als deze zweeg. Maar als bij slechte menschen het vuur <strong>van</strong><br />
de vriendschap vijf dagen brandt, zinkt het in asch vóór den zesde,<br />
en is alle liefde uitgedoofd.<br />
Met wapenen en kleederen moeten vrienden elkander verblijden, zooals<br />
men zelf zeer goed weet: wie elkander geschenken geven blijven<br />
het langste bevriend, wanneer het geluk overigens wil dienen. Niet<br />
alleen groote gaven moet men geven, ook met kleine koopt men zich<br />
dank,--met een half brood en een halfgeledigden beker verkreeg ik eens<br />
een vriend. Voor een vriend moet men vriendelijk zijn en hem alle<br />
gaven vergelden, zooals men hoon met hoon, en bedrog vergeldt met<br />
leugens. Voor een vriend moet men vriendelijk zijn, ook voor allen,<br />
die hem bevriend zijn, maar wie uw vriend vijandig is, zult ook gij<br />
niet als vriend beschouwen.<br />
Breek nooit overijld, en nooit het eerst, den band met uw vrienden,<br />
want als gij uw gedachten aan niemand toevertrouwen kunt, knaagt de<br />
kommer aan uw leven.<br />
Uit den verstandigen man weet de macht der liefde een dwaas te maken<br />
en dat gebeurt eens bij een ieder. Daarom moet niemand een ander<br />
verwijten, dat hij in haar boeien ligt: de schoonheid verwart den<br />
flinken man en laat een zwakhoofd onverschillig. Met mooie woorden<br />
en rijke geschenken verwerft men de gunst <strong>van</strong> de vrouwen, en wie de<br />
schoonheid <strong>van</strong> een meisje prijst <strong>van</strong>gt haar spoedig in zijn armen. Maar<br />
ik beken het u eerlijk,--ik ondervond het toch zelf,--de liefde <strong>van</strong> een<br />
man voor eene vrouw is vluchtig. Wij praten prachtig, denken slecht,<br />
en bedriegen haar, die ons het meeste vertrouwen.<br />
© Het <strong>Germaans</strong> <strong>Genootschap</strong>, Wintermaand 2010 Pag. 54/135