Edda vertaling van Frans Berding - Welkom - Germaans Genootschap

De Edda, Frans Berding:
speelden wij negen winters te zamen;
bij ontzaggelijke werken zag men ons zwoegen:
wij rolden de rotsen naar reuzenburcht,
stieten de steenen met stevige stammen,-daarvan
daverde d' aarde,--en wij duwden
bergen naar boven, dat de bodem beefde,
tot er steenenstapels in menschenland stonden.
Daarna trokken wij ten strijde.
Bij Denenvolk verwachtten wij gevechten,
wij joegen er beren, braken er schilden,
vermoordden er grauwgepantserde mannen,
velden er vorsten, beschermden er velen,
gingen met den goeden Gottorm mee
en lieten niet af voor het noodlot vervuld was.
Bloed spoot er langs onze scherpe speren,
vreeselijke wonden verfden ons zwaard:
zoo zwierven wij daar vele zomers,
tot de koningen ons kenden.
En men voerde ons gevangen naar dit vorstenverblijf
meedoogenloos, en moeten nu dienen;
wij staan hier in modder en malen moeizaam,
malen den vrede voor Frodhi.
Mochten wij rusten, mocht toch stilstaan de steen,
wij zwoegden zoolang, ware de ellende geëindigd!
Maar er is geen rust voor onze rustelooze handen
vóór Frodhi meent, dat er genoeg is gemalen.
Daar mogen moorddadige mannen komen
met bloeddronken wapenen. Frodhi, ontwaak,
ontwaak toch, Frodhi, gij gaat vernemen,
wat onze zangen u zeggen zullen.
Wij zien een blakenden brand om den burcht,
dat is een voorspelling van komenden strijd;
een leger trekt los op uw vreedzame landen
en steekt uwen burcht in brand
en uw gouden ringen en uw molen van geluk.
Wij slingeren den steen nog sneller rond,
wij, die uit 't bloed van het slagveld opbloeiden,
de meisjes malen nu onvermoeid,
want nu nadert de val van vele mannen.
Malen Venja! Menja, malen!
Reeds storten de sterke stutten inéén
rondom den molen; wij malen verder,
wij malen een wreker voor koning Frodhi,
Yrza's zoon, wier vader is Halfdan;--
© Het Germaans Genootschap, Wintermaand 2010 Pag. 114/135