Edda vertaling van Frans Berding - Welkom - Germaans Genootschap

De Edda, Frans Berding:
verwanten hoorde, dat Goenther Ortroen toch had lief gehad, zond hij
zijn gezanten om Goenther uit te noodigen aan zijn hof, ten einde
hem en zijn geslacht aldus te kunnen vernietigen: het was voor Atli
een zeer welkom motief om nogmaals een poging te wagen Goenthers
schatten te bemachtigen, hetgeen hem door zijn huwelijk met Goedroen
niet was gelukt.
Ortroen verhaalt haar wedervaren aan Borgni, toen deze een kind
had gebaard. Dit kind heet te zijn van "den man, die Hagen doodde",
d. i. van Atli zelf. Atli had dus met Borgni gedaan wat Goenther deed
met Ortroen, en Atli wreekte op Goenther dezelfde daad, waaraan hij
schuldig stond.
Zoo eindigde het lied met de vraag, wat eigenlijk alle vermaningen
en raadgevingen, die Ortroens klacht behelzen, voor beteekenis
hebben. "Een ieder leeft toch volgens zijn eigen verlangen."
In den laatste der hier bewerkte heldenzangen--den _Zang bij den
molen_, dien de Edda van Snorri mededeelt--ligt weer de mythe van het
jaar, door heldengestalten gedragen, zooals zij in de godenliederen
door goden gedragen werd.
Frodhi, de achterkleinzoon van Wodan, regeerde over Denemarken
gedurende het vredestijdvak van Christi geboorte: men schreef den
vrede aan Frodhi toe. Deze bezat een molen die Grotti heette, en hij
kocht van een Zweedschen koning, Fjölnir, twee maagden om den molen
te draaien. Zij maalden hem goud, vrede en geluk en zongen een lied
daarbij. Frodhi gunde haar echter geen rust, en toen maalden zij een
koning te voorschijn, die Mysinger heette. Deze koning doodde Frodhi,
nam den molen en de maagden mee, en liet ze zout malen. Maar het schip,
waarop de molen stond, verging.
De vredevorst Frodhi is de zomer (Freyer), de molen stelt de aarde
voor. De namen van de maagden, die den molen draaien, wijzen op het
waterrijk, en op het goud, dat symbool is van de vruchtbaarheid, en
dat men zich dacht uit het waterrijk ontsproten: Venja, de Veenvrouw,
Menja, de Goudvrouw. Ook de naam van dengene, die den molen aan Frodhi
gaf, wijst op dat waterrijk, waaruit de vruchtbaarheid ontstaat:
Hengikjöptr, d. i. de man om wiens hoofd lange haren hangen,--en het
was Wodan, watergod.
De maagden malen het geluk en het goud in dienst van den vredekoning:
zooals de krachten van de vruchtbaarheid in dienst van de zomerzon
het gouden graan uit de aarde werken. Maar Frodhi gunt haar geen
rust, en zij malen een wrekenden koning te voorschijn: zoo brengt
de langdurige zomerhitte in den tijd, dat het graan is gerijpt, den
herfst,--zoo spotte op het oogstfeest bij Egir ook Loge met de goden
en bedreigde met vlammen Egir's rijk. Mysinger, de winterkoning,
© Het Germaans Genootschap, Wintermaand 2010 Pag. 134/135