Edda vertaling van Frans Berding - Welkom - Germaans Genootschap

Helgi, Zwaardwachts zoon:
De Edda, Frans Berding:
Koning Zwaardwacht had drie vrouwen. De eerste heette Alfheld, wier
zoon Hedin was; de tweede heette Zeerit, wier zoon Schemerling was;
de derde heette Zinrood en haar zoon was Sluimerling.
Koning Zwaardwacht had gezworen, dat hij de schoonste vrouw zou
trouwen, die hij vinden kon. Eens vernam hij, dat koning Slaapner
een zeer schoone dochter had, wier naam Sieglinde was. Atli, den
zoon van een zijner edelen, die Idmond heette, zond hij uit om de
hand van Sieglinde te vragen.
Een winter lang verbleef deze edelman met zijn volgelingen aan koning
Slaapners hof. Glanswolk echter, een hoveling van den koning, die de
verpleger van Sieglinde was, en zelf eene dochter had, die Alof heette,
raadde zijn koning aan Sieglinde niet aan Atli mede te geven. Toen
ging Atli heen.
Maar voor hij heenging stond hij op zekeren dag voor een boschje lage
boomen. Daar zat een vogel in de takken, en deze had gehoord, dat
Atli's volgelingen de vrouwen van Zwaardwacht de mooiste vonden. Toen
zeide de vogel:
--"Hebt gij Sieglinde, Slaapners dochter, wel gezien, dat gij de
vrouwen van Zwaardwacht nu nog mooi kunt vinden?"
Atli vroeg den vogel, of deze hem helpen wilde Sieglinde voor zijn
koning te verwerven. De vogel beloofde het hem, wanneer hij in ruil
voor zijn diensten rijke geschenken krijgen zou. Maar toch moest Atli
zonder Sieglinde wederkeeren.
Zoodra hij in zijn eigen land, dat Glasland heette, aangekomen was,
vroeg de koning hem welke tijding hij medebracht. Atli zeide, dat hij
alle moeite gedaan had, die mogelijk was,--verhaalde den koning van
zijn afmattenden tocht over de barre bergen, hoe zij bij ebbe door
gevaarlijke rotsspleten aan zee waren gegaan, en dat tenslotte toch
nog Slaapners dochter was geweigerd.
De koning verlangde, dat zij nogmaals heen zouden gaan, en hij ging
zelf mede.
Toen zij boven op de bergen gekomen waren, en Slaapners land,
dat Svabaland heette, konden overzien, zagen zij daar hoogopslaande
vlammen en warrelende stofwolken, die door rennende paarden opgeworpen
werden. De koning reed van de bergen naar beneden, en vestigde zijn
nachtverblijf aan een breede rivier. Atli hield de wacht, en stak
de rivier over. Daar, aan den anderen oever, vond hij een huis,
waarvoor een groote vogel zat, die er de wacht moest houden, maar
© Het Germaans Genootschap, Wintermaand 2010 Pag. 66/135