Edda vertaling van Frans Berding - Welkom - Germaans Genootschap

De Edda, Frans Berding:
--"Blijf maar bij uw eigen zaken. Anders zal ik eens iets vertellen
van zekeren zonnelichten knaap, die u met gouden gaven tot wellust
wist te lokken."
Daar stond Wodan op. Met Gefioen viel niet te spotten: het verloop
van de geheele wereld immers was haar bekend, zoo goed als Wodan zelf
het wist.
Zoodra de goden hoorden, dat Wodan zich in den twist ging mengen,
dachten zij allen, dat Loge nu wel zwijgen zou.
Maar deze lachte zelfs Wodan uit en hij zeide:
--"Zoo, zoo, Wodan! Maar waar gestreden wordt weet ge immers geen
beslissing te geven! Hebt gij niet dikwijls een zwakkeling de zege
bezorgd? Men zegt ook, dat gij als een landlooper met spoken speelt,
zooals heksen en toovenaars dat doen. Waarachtig, 't is me een
waardige godengewoonte!"
Frigga, die de vrouw van Wodan is en aan zijn zijde zat, trachtte
tusschen beiden te komen. Zij zeide, dat goden niet meer spreken
moesten over wat ze vroeger hebben gedaan: men moet niet aan iedereen
vertellen wat er ooit is voorgekomen.
Loge keek haar aan, knikte en zeide:
--"Dan zou ik ook maar niet zeggen, dat gij vroeger zóó begeerig
waart naar een man, dat gij Wil en Wei en Wodan alle drie tegelijk
hebt omarmd!"
Nu kon de twist niet meer worden getemperd. Want zoodra had Freya
weer niet partij getrokken voor Frigga, of Loge keerde zich tegen
haar en zeide:
--"Freya, u ken ik volkomen, aan u ontbreekt geen enkele smet. Waart
gij voor alle Asen en Alfen, die hier rondom zitten, niet al ooit
eens een nacht 'n vriendelijk vrouwtje?"
En zoodra maar een der goden of godinnen een enkel woord sprak om Loge
tot zwijgen te brengen, had deze altijd weer zijn woorden klaar. Aan
ieder wist hij wat te verwijten.
Eindelijk kwam Freyer's dienares, Buigster genaamd, tot Loge, schonk
hem een hoorn vol heerlijke mede en zeide:
--"Luister eens, Loge, en drink dezen hoorn. Maar laat nu tenminste
eens één enkele onder de Asen ongemoeid."
© Het Germaans Genootschap, Wintermaand 2010 Pag. 30/135