Edda vertaling van Frans Berding - Welkom - Germaans Genootschap
Edda vertaling van Frans Berding - Welkom - Germaans Genootschap
Edda vertaling van Frans Berding - Welkom - Germaans Genootschap
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
De <strong>Edda</strong>, <strong>Frans</strong> <strong>Berding</strong>:<br />
Goedroen getroffen met het staal. Het ware beter geweest, als zij<br />
haar eersten man in den dood was gevolgd,--maar haar geest gelijkt den<br />
mijne niet. Wat ik u zeg, weet ik goed,--door mijn schuld zal zij het<br />
leven niet verliezen--golven zullen haar dragen in Jonaker's land. En<br />
onder zijn zonen zal zij er strijd doen ontbranden,--Zwaanhilde,<br />
de dochter <strong>van</strong> Siegfried en <strong>van</strong> haar,--de nakomelingen <strong>van</strong> Siegfried<br />
worden vernietigd--allen,--groot zal Goedroens droefheid zijn.<br />
Goenther, ik zou u nog meer kunnen zeggen, gaf een God mij tot spreken<br />
den tijd. Ik verwar mijn woorden,--mijn wonden gloeien,--ik zei u de<br />
waarheid,--ik zal het achterlaten zooals ik zei."<br />
Toen stierf Brunhilde.<br />
En zij stapelden een hoogen brandstapel op voor Siegfried en<br />
Brunhilde. En er was plaats voor allen, die kwamen om met hen te<br />
sterven. Zij behingen den brandstapel met schilden en kleeden en<br />
lijkwaden, en legden het lichaam <strong>van</strong> Siegfried daar boven op. Zij<br />
plaatsten naast den duitschen koning Brunhildes dienaren, die gouden<br />
kettingen droegen om den hals, twee dienaren aan zijn hoofd en twee aan<br />
zijn voeten, en zij plaatsten er twee honden en twee havikken bij. En<br />
dicht naast den held legden zij Brunhilde, en tusschen hen in legden<br />
zij het scherpe zwaard, dat met ringen versierd was, en dat tusschen<br />
hen in had gelegen, toen zij beiden hetzelfde bed bestegen en toen<br />
men hen noemde man en vrouw. Vijf maagden volgden hen, en acht <strong>van</strong><br />
Brunhilde's dienaren, allen <strong>van</strong> edel geslacht, en die allen met haar<br />
opgegroeid waren.<br />
En toen staken zij den brand in de stapels.<br />
Siegfried en Brunhilde's vaart uit de wereld was niet armoedig. Haar<br />
lijkstoet volgde dien <strong>van</strong> Siegfried en de met ringen versierde poort<br />
<strong>van</strong> de doodenzaal viel den held niet op de hielen. Zij gingen te<br />
zamen naar binnen, Siegfried en Brunhilde. En Brunhilde zeide:<br />
--"Lang nog zullen er mannen en vrouwen leven om te lijden. Maar<br />
eeuwig zullen wij samen zijn, Siegfried en ik."<br />
© Het <strong>Germaans</strong> <strong>Genootschap</strong>, Wintermaand 2010 Pag. 98/135