Edda vertaling van Frans Berding - Welkom - Germaans Genootschap

De Edda, Frans Berding:
menigen raad, totdat hij opstond om te gaan slapen.
Drie nachten bleven zij daar bij elkander. Toen ging Oerman weer heen,
en vervolgde zijn reis.
Na negen maanden kreeg Moeder een stevigen zoon. Men wiesch hem met
water, wikkelde hem in zijden doeken en noemde hem Heer. Hij kreeg
blonde haren en bloeiende wangen, en als slangenoogen blonk zijn
blik. De knaap werd flink en sterk, leerde pijlen snijden, bogen
buigen, het schild hanteeren, speren slingeren, paarden temmen,
en oefende zich in zwaarden zwaaien en in zwemmen.
Eens, dat Oerman wederkeerde uit het woud, gaf deze hem zijn naam,
en noemde hem zoon. Hij raadde hem aan er opuit te rijden om aan
zijn oude bezit nieuwe winsten te verbinden. Heer reed heen langs
ongebaande paden en over besneeuwde bergen, totdat hij voor een
burcht kwam. Hoog op zijn paard gezeten slingerde hij zijn speer,
zwaaide zijn zwaard en zijn schitterende schild. Er ontstond een
hevige strijd: de bosschen werden rood van bloed, de vijanden vielen,
en heel het land werd overwonnen.
Hij alleen was heerscher over achttien burchten, en schonk overvloedige
schatten weg: kunstig gesmeede sieraden, edele paarden, geslingerde
ringen van goud.
Toen zond hij edelen uit, ver over de zee, naar den burcht, dien
Herse zich bouwde, en hij beval hun, dat zij Erna, het slanke, mooie
adelsmeisje, halen zouden. En Erna kwam, in linnen bruidsgewaad
gekleed.
Heerlijk leefden zij samen, en teelden een grootsch geslacht van
koninklijke kinderen.
Zoo ontstond de stand der edelen.
De jonge koning kende alle runen van oude tijden, had de macht om
zieken te genezen, vijandelijke zwaarden bot te maken, stormen te
bedaren, vuur te dooven, vogels te verstaan, en leed te lenigen. Hij
was zoo sterk van spieren als acht mannen te zamen. Meer zelfs dan
de wijze Oerman kende de koning, en hij was in alle weten ervaren.
Eens reed een van zijn edele zonen door het wilde woud ter jacht, en
luisterde naar het zingen van de vogels. Toen krijschte er een kraai,
en zeide tot den jongen edeling:
--"Vorstenkind, wat voert u hierheen om naar vogels te luisteren? Op
strijdrossen rennen, en helden vellen is betere taak voor u dan de
jacht. Wie na u komen zullen méér burchten bezitten, en grooteren
© Het Germaans Genootschap, Wintermaand 2010 Pag. 59/135