1 SÁHPÁNAT JA OLBMOT John Steinbeck Sámás ... - Kultur i Troms

mun”. Son lei sihkkarit gárremin.
Stemmen blir merkelig øm og undrende
Mun muittán moai vácciime luoddaráigge,
ihkku, ja soagit ledje čáhppadat. Mus ledje
oalle nahkkárat. Son loktii mu bajás ja bijai
mu olggiid nala. Son logai: “Moai galge
eallit ovttas danin go don lea mu unna
nieiddaš, it ge amas olmmoš. Ii diggon ii ge
doarrun,” son logai, “danin go don leat mu
unna nieiddaš.”
Stemmen bli myk
Son logai: “Don galggat láibut unna
gáhkožiid munnje, ja mun njután čáppa
govaid buot seinniide”
Trist
Sii gávdne munno iĎĎes.....ja son šattai
giddagassii.
Pause
Livččen sávvan ahte leimme mannat.
LENNIE
Nabai jus mun bálkestan dan vielpá guhkás
eret, de ii soaitte George diehttát ge dan.
186
Jeg husker at vi gikk nedover gata, midt på
natta, og trærne var svarte. Jeg var temmelig
søvnig. Han løfta meg opp og bar meg på
ryggen. Han sa: ”Vi skal leve sammen. Vi skal
leve sammen fordi du er min egen lille jente,
og ikke en fremmed. Ingen krangling og
slåssing,” sa han, ”for du er min lille datter.”
Stemmen bli myk
Han sier: ”Du kan jo bake småkaker til meg,
og jeg skal male fine bilder på alle veggene.”
Trist
De fant oss tidlig om morgenen…og han ble
satt inn.
Pause
Jeg skulle ønske vi hadde reist.
LENNIE
Kanskje hvis jeg kaster valpen langt vekk, så
får George aldri vite det.
KONA TIL CURLEY