uluslararası kurban sempozyumu

Sezai Karakoç’un Şiirinde Hz. İbrahim
***
Sezai Karakoç’un şiirinde Hz. İbrahim, yüksek
bir duyarlık ve algılamanın örneği olarak
konu edilmiştir. Düşünce ve sanatında, insanın
yaratıcı karşısındaki sorumluluğunu temel
mesele hâline getiren Karakoç; tarih, zaman
ve medeniyet bağlamındaki olguları bu
noktadan hareketle ele almış ve yorumlamıştır.
Bu yorumda, yaratıcıyla bağları güçlendiren
düşünce ve eylemler yüceltilirken, insanın
Tanrı merkezli bilincini zayıflatan her türlü
oluş eleştirilmiştir.
Hz. İbrahim, Tanrı tanımazlığa, haksızlığa,
gücün bir zulüm aracı olarak kullanılmasına,
yaratıcı ile kul arasındaki ilişkiyi koparmaya
çalışan zorbalığa karşı çıkışı, sabrın, tevekkülün,
teslimiyetin ve dostluğun eşsiz örneği konumundaki
kimliği ile Karakoç’un düşünce
ve şiirinin temel dinamiklerinden biri olmuştur.
Karakoç, Hz. İbrahim’in evrensel mesajını
yüksek bir estetik duyarlıkla şiire taşıyan bu
çabasıyla, dinî duyuş ve düşünüşün, modern
şiiri de besleyen en önemli kaynaklardan biri
olabileceği gerçeğinin de çok canlı bir örneğini
vermiştir.
Dipnotlar
1 Agâh Sırrı Levend, Türk Edebiyatı Tarihi, 1. Cilt, Türk
Tarih Kurumu Yayınları, Ankara 1973, s.121.
2 “Diriliş İnsanı”, İnsanlığın Dirilişi, Diriliş Yayınları,
(Tarihsiz), İstanbul, s. 127.
3 Sezai Karakoç, “İbrahim”, Yitik Cennet, Diriliş Yayınları,
(Tarihsiz), İstanbul, s.50–76.
4 “İbrahim”, Yitik Cennet, s.55.
5 Hz. İbrahim’in ateşe atılması ile ilgili olarak Karakoç’un
“Nemrut, Hazreti İbrahim’i ateşe attığını sanıyordu.
Oysa, gerçekte kendini Nemrud’un yaktığı ateşte imtihan
eden, deneyen Hazreti İbrahim’di.” biçimindeki
yorumu, Hz. İbrahim’in algılanışı bakımından ayrıca
dikkati çekicidir. “İbrahim”, Yitik Cennet, s.55.
113