uluslararası kurban sempozyumu

74
Değerlendirme
ULUSLARARASI KURBAN SEMPOZYUMU
Kur’an-ı Kerim’de, Allah’ın kendilerine rızk
olarak verdiği hayvanlar üzerine ismini ansınlar
diye kurban kesmenin her ümmete meşru kılındığı
(Hac 34) vurgulanmaktadır. Buna paralel
olarak, hemen hemen bütün dini geleneklerde
kurban ibadetine bir şekilde yer verildiği dikkat
çekmektedir. Her gelenek kurbanın şeklini
ve çerçevesini kendi yapısına göre belirlemekte,
ancak bütün dini geleneklerde kurban ibadeti
günahlardan arınma, tövbe, şükür ve kefaret gibi
amaçlarla ifa edilmektedir. İnsan değerli gördüğü
bir varlığını, bir hayvanı ya da mahsule ait bir
ürünü tapındığı, tazimde bulunduğu yüce varlık
ya da varlıklar için feda etmektedir. Bu ibadetin
hangi amaç ve gayeyle yapılırsa yapılsın,
aslında tapınılan kutsiyetle irtibat kurma ve ona
yakınlaşma amacı taşıdığında şüphe yoktur. Bir
yönden kişi dünyevi meşgaleler, günahkârlık ve
benzeri durumla bir şekilde uzaklaştığını düşündüğü
yüce varlığa, bu şekilde tekrar yakınlaşmayı
amaçlamaktadır. Bir başka yönden ise
kişi yüce varlığa sunduğu şeylerle hiçbir şekilde
ondan uzak olmadığını hatırlamakta, manevi
arınmasını ve temizlemesini sağlamaktadır.
Kaynakça
Allison, D.C., 1995, “Jesus and the Covenant: A Response
to E.P. Sanders”, C.A. Evans, S.E. Porter (ed.) The Historical
Jesus, Sheffield Academic Pres.
Bardaisan, The Book of the Laws of Countries, tr. H.J.W.
Drijvers, Assen 1964.
Basalel, Y., 2001, Yahudilik Ansiklopedisi, İstanbul.
Bausani, A., 2000, Religion in Iran: From Zoroaster to Bahaullah,
New York: Bibliotheca Persica Press.
Bîrûnî, Abu’l-Reyhân Muhammed, The Chronology of Ancient
Nations, ed. Ve tr. C. E. Sachau, London 1879.
Boyce, M., 1979, Zoroastrians: Their Religious Beliefs and
Practices, London
Chabot, J. –M., 1895, Chronique de Denys de Tell-Mahre,
Paris.
Chwolsohn, D., 1856, Die Ssabier und der Ssabismus, St.
Petersburg.
Dımaşkî, Nuhbetü’d-Dehr fi Acâibi’l-Berr ve’l-Bahr, St. Petersbourg
1866.
Epiphanius, The Panarion of Epiphanius of Salamis, Book I
(Se ct 1-46), tr. F. Williams, Leiden: Brill 1987.
Graves, R., 1955, The Greek Myths, c.1, Penguin Books.
Gündüz, Ş., 1995, Sabiiler Son Gnostikler, Ankara: Ankara
Okulu.
Horsley, R.A. (ed.), 1997, Paul and Empire, Religion and
Power in Roman Imperial Society, Trinity Press International.
İbn Nedim, Muhammed ibn İshak, Kitâbu’l-Fihrist, ed. G.
Flügel, Leipzig 1872.
Macrîtî, Ebu’l-Kâsım Mesleme (Pseudo-Majriti), Ğâyetu’l-
Hakîm ve Ahakku’n-Netîceteyn bi’t-Takdîm (Picatrix), ed.
H. Ritter, Leipzig 1933.
Maimonides, Moses, The Guide for the Perplexed, tr. M.
Friedlander, New York 1947.
Makdîsî, Mutahhar ibn Tâhir, Kitâbu’l-Bed’u ve’t-Târîh,
Paris 1899-1919.
Mesudi, Murûcu’z-Zeheb ve Maâdin el-Cevher, Paris 1861-
1877.
Michaels, A., 2004, Hinduism: Past and Present, Princeton
University Press.
Özkan, A.R., 2003, Dinlerde Kurban Kültü, Ankara: Akçağ.
Price, S.R.F., 1997, “Rituals and Power”, R.A. Horsley
(ed.), Paul and Empire, Religion and Power in Roman Imperial
Society, Trinity Press International.
Sanders, E.P., 1995, “Jesus and the Sinners”, C.A. Evans,
S.E. Porter (ed.), The Historical Jesus, Sheffield Academic
Pres.
Smith, R.S., 1894, Religion of the Semites, London.
Spencer, S., 1966, Mysticism in World Religion, London:
George Allen & Unwin Ltd.
Zeahner, R.C., 1961, The Dawn and Twilight of Zoroastrianism,
London
Dipnotlar
1 Dinsel geleneklerde görülen kurban çeşitleri konusunda
detaylı bir araştırma için bkn. Özkan, 2003: 45-94.
2 İbraniler de dahil Sami kavimlerin kurban ibadetleri hakkında
bkn. Smith, 1894: 213vd.
3 “Suriye ve Urfa’da,Tar’ata’ya tazim amacıyla kendini
hadım etme adeti vardı. Ancak Kral Abgar ihtida ettikten
(Hıristiyan olduktan) sonra, kendisini hadım eden her erkeğin
elinin kesilmesini emretti. O günden bu güne, Urfa
bölgesinde kimse kendini hadım etmemektedir” (Bardaysan,
The Book of the Laws of Countries, 59).