uluslararası kurban sempozyumu

Din ve Dindarlık Tartışmları Arasında Kurban
Din ve Dindarlık
Tartışmaları
Arasında Kurban
İlk bakışta böyle bir başlık altında, ‘din’ ve
‘dindarlık’ gibi iki kavram eşliğinde kurbanı
ele almak yadırganabilir. Öyle ya, kurban
zaten tamamen dinle ilgili bir konu değil
midir ki? Kurbanın dinin dışında başka bir bağlamı
mı vardır? Dindar olmayan birinin kurbanından
bahsedilebilir mi? Veya kurban başlı
başına bir dindarlık göstergesi değil midir?
Kuşkusuz Türkiye’de her yıl kurbanla ilgili
tartışmaların gündeme geldiği bağlamlar göz
önünde bulundurulduğunda, kurbanın bir de
dini bir boyutu olduğunu ve dinin de kendine
ait bir mantığının, bir iç muhasebe ve muhakemesinin
var olduğunu ve bunun genellikle
bu bağlamlarda ihmal edilen bir şey olduğunu
düşünmemek elde değil. Kurban ya bir hijyen
sorunu olarak, ya kesim usulleriyle ilgili bir
sorun olarak, ya kurban etlerinin dağıtımıyla
ilgili bir ekonomik rasyonellik sorunu olarak
veya bilemediniz bir hayvan haklarıyla ilgili
bir sorun olarak gündeme geliyor. Bütün bu
alanlarda işin ekonomisi, hijyeni, sağlık koşulları,
teknik boyutlar, hayvan hakları ve rasyonelleştirme
süreci esnasında kurbanın insandan
talep edilmiş olan davet boyutu, yani
Allah’ın insana yaptığı bir davet ve bu davete
Orhan KENASARI
Yazar
bir tür icabet olarak dini boyutu alabildiğine
ihmal edilir. Burada konuşmamı hem kurbanın
dini boyutu ve bu boyutuyla yaşamak isteyen
dindarların Türkiye tecrübeleri üzerinde
durarak sürdürmeye çalışacağım.
Kurban, İslâm geleneğinde hepimizin bildiği
gibi Allah’a manen yaklaşmak için bir hayvanı
kesmek suretiyle icra edilen bir ibadettir. Bir
hadis-i şerifte “Salât kurbandır” 1 buyrulduğuna
göre İslâm’da esasen bütün ibadetlerin
özünde bir Allah’a yaklaşma boyutu olduğunu
söyleyebiliriz.
157