HENRYK PAJĄK PROSTO W ŚLEPIA Lublin 2007 ... - W Sercu Polska

dzające IPN wobec tego polonijnego biznesmena z Urugwaju, uchodzącego za
sponsora Radia Maryja".
A przecież już rok przedtem wiceprezes W. Kulesza zapowiedział, że będzie
ścigał tego „szmalcownika" i ustali wszystko ponad wszelką wątpliwość,
trzeba tylko nieco czasu. Upłynął rok i niczego nie znalazł.
Prezes IPN Leon Kieres oznajmił w Wiadomościach TV że „istnieją dowody
wskazujące na to, że Kobylański był szmalcownikiem". Ten żydowski
oszczerca mieszkańców Jedwabnego, mówiąc to przed kamerami trzymał przed
sobą teczkę z jakimiś „aktami", co miałoby oznaczać teczkę z „dowodami".
A może byście - nędzni oszczercy - obecnie ??????? dwa lata po tych
oszczerstwach, przeprosili Jana Kobylańskiego i Polonię Ameryki
Łacińskiej za tę amoralną zbrodnię na tym polskim patriocie?
Zasłużył więc na szerszą glossę biograficzną, nieznaną czytelnikom
polskojęzycznych żydomediów.
Urodził się w 1924 roku. W czasie okupacji niemieckiej aresztowany i
osadzony w słynnym więzieniu Pawiak w Warszawie. Wraz z grupą więźniów
przewieziono go do obozu w Brzezince - Auschwitz. Potem krótko przebywał
w obozach koncentracyjnych Gusen i Mauthausen. Tuż przed końcem wojny
znalazł się w obozie w Dachau, gdzie doczekał wyzwolenia.
Początkowo osiadł w Monachium, gdzie zajął się interesami, a miał do tego
nieprzeciętną smykałkę i niezbędne w interesach szczęście.
W przejściowym hotelu dla takich jak on rozbitków, Kobylański mieszkał
prycza w pryczę z kijowskim Żydem Maurycym Lisem, synem przedwojennego
kupca bławatnego. Ten zaproponował Kobylańskiemu:
— Ja się znam na ubraniach, ty załatw kapitał2
Kobylański pierwszą fiolkę penicyliny kupił za swój zegarek, za nią nabył
worek papierosów, co powtórzył kilkanaście razy i to wystarczyło do
uruchomienia biznesu odzieżowego. I choć teraz nazywają go „antysemitą",
to Kobylański wszedł wtedy w biznes z jeszcze innym Żydem - niejakim
Moshe Bułką ze Lwowa. Szmuglował on z Włoch do Monachium spirytus z 200 -
procentowym „przebiciem". Kobylański zastosował lepszy sposób na wysokie
„przebicia". Zaczął mieszać spirytus z tzw. „esencją koniakowa", wywarem
z polnych ziół zmieszanym z zapachem starej beczki. Mikstura rozpuszczona
w rozcieńczonym wodą spirytusie dawała napój o barwie i smaku do
złudzenia przypominający koniak...
2 Czerpiemy z publikacji Jana Fijora: „Afera Kobylańskiego",
opublikowanej w chicagowskim „Dzienniku Związkowym" 1-3 grudnia 2000
roku.
AŻ DUSZNO OD 1ROPIKALNYCH
177
Mosiek Bułka załatwił butelki, Morycek Lis pięknie złocone etykietki z
pięcioma gwiazdkami i tak oto ruszyła koniakowa fabryka Kobylańskiego.
Nu, tak my się teraz „zapytywujemy" - gdzie ten rzekomy antysemityzm
Kobylańskiego?
Morycek Lis obładowany złotem i dolarami powrócił do Polski Bermanów i
Goldbergów — Różańskich, ale Kobylański ani myślał wracać w ich objęcia.
„Wszedł" w handel metalami kolorowymi. Obrót niklem, aluminium i miedzią
należał wtedy do złotych interesów, wszak druga wojna wystrzelała zapasy
tych metali w bombach i pociskach, wtopiła w samoloty, czołgi, działa,
okręty wojenne. Teraz potrzebne były do odbudowy zniszczeń. Dodajmy, że
te metale były wtedy uznane za strategiczne, toteż pokonanym Włochom i
Niemcom nie wolno było nimi handlować. Kobylański wkrótce potem założył w