HENRYK PAJĄK PROSTO W ŚLEPIA Lublin 2007 ... - W Sercu Polska

sygnatariuszy „Apelu" zostać zabalsamowany, zaklepany na następne lata
trwania Czwartej Zmiany, Czwartej RP mającej się świetnie, doskonale.
Nie można także pominąć listy indywidualnych sygnatariuszy „Apelu". Są to
jerozolimpijscy szlachcice co się zowie, całą gębą, uniwersalne
autorytety moralne, intelektualiści wręcz galaktyczni:
- Maciej Englert, Krzysztof Krauze, Andrzej Wajda, Krzysztof Zanussi,
Henryk Mikołaj Górecki, Zygmunt Krauze, Wojciech Kilar, Krzysztof
Penderecki, Olgierd Łukaszewicz, Ryszard Kapuściński /już nieżyjący/, A.
Rottermund /dyr. Zamku Królewskiego/. Nie zabrakło także księdza
Kazimierza Sowy- byłego dyrektora Radia Plus, obecnie publicysty
„Wprost", gdzie jego specjalnością jest zwalczanie, opluwanie,
szkalowanie Radia Maryja i jego dyrektora.
AŻ DUSZNO OD TROPIKALNYCH
195
Wszystkie te organizacje „twórcze": medialne, teatralne, kompozytorskie,
pisarskie; oraz osoby prywatne wspierające ten atak na próbę rozbicia
żelbetonu PRL - „Trzeciej RP", są w swoich działaniach zawodowych i
organizacyjnych dokładnym zaprzeczeniem tego, czego się tak uroczyście
domagały w „Apdu". Są przykładem hermetycznego ideologicznie i nacyjnie
partyjnia-ckiego sekciarstwa. Wszystkie przez nie kierowane organizacje i
stowarzyszenia, ich liderzy, od początku Czwartej Zmiany stanowili twarde
jądro padłej Unii Demokratycznej i Unii Wolności. Wszyscy sygnatariusze
przez ostatnie 17 lat angażowali się w każdą kampanię propagandowo -
wyborczą na rzecz UW—UD.
Spełnienie żądań sygnatariuszy „Apelu" oznaczałoby zabetonowanie betonu w
żelbeton nacyjno-ideowo — partyjny, od którego tak się uroczyście
odcinali w „Apelu". Wajda, autor zakłamanego „Popiołu i diamentu", taki
Ryszard Kapuściński czy Krzysztof Penderecki — twórca dźwięków
wydobywających się jakby z bębna betoniarki wypełnionej rozbitym szkłem
- przez całe dziesięciolecia wykazywali tubylcom, tutejszym aborygenom,
gdzie ich mają. Ich oraz ich wielowiekowe kanony narodowo - patriotyczno
- kulturowe.
Tytułem relaksującej dygresji w naszym marszu przez mroczne zaułki
„Czwartej RP", zapoznajmy się z tekstem poparcia kandydatury Ryszarda
Kapuścińskiego na członka PZPR przez tow. Bronisława Geremka /nr
legitymacji 0177096/. Sam kandydat do Partii pisał o sobie w podaniu o
przyjęcie:
Jest moją największą potrzebą i pragnieniem wstąpienie w szeregi
ukochanej Partii. Konieczność ta równa jest największemu dążeniu, jakim
jest służenie ze wszystkich sił, całym sobą sprawie Partii...
Toteż popierający tę żarliwą prośbę tow. Ryszarda Kapuścińskiego, tow.
Bronisław Geremek stwierdzał:
- Tow. Kapuścińskiego Ryszarda znam od października 1951 z pracy w
organizacji ZMP-owskiej na uczelni.
Tow. Kapuściński jest aktywistą organizacji ZMP-owskiej o wysokim
poziomie politycznym, dużym wyrobieniu politycznym i organizacyjnym,
wzorowej postawie moralne.
W okresie pracy i studiów na Wydziale historycznym tow. Kapuściński
przeszedł bardzo duży wzrost polityczny i organizacyjny. Pracę jego jako
przewodniczącego ZW ZMP cechowała ofiarność i oddanie, młodzieżowy entu-
196
AŻ DUSZNO OD TROPIKALNYCH
zjazm i zapał, bojowa postawa. W dużej mierze przyczynił się do nadania
szerszego rozmachu pracy ZMP-owskiej na Wydziale.