HENRYK PAJĄK PROSTO W ŚLEPIA Lublin 2007 ... - W Sercu Polska

Samodzielnej Sekcji Ewidencji Departamentu I, ppłk. L. Mroczek
stwierdzał, iż figurant „wyjechał za granicę w celu zebrania materiałów
niezbędnych do pracy habilitacyjnej, zamierza pozostać na Zachodzie przez
wiele lat" Dokument ten parafował płk Zbigniew Mikołajewski - dyrektor
Departamentu I MSW. Nadano mu numer 9933. Rok założenia - 1973. Rok
zdania do archiwum - 1980. Filmowano: 7.10.80.
Jedynym dokumentem całej teczki ówczesnego ks. Wielgusa podpisanym przez
niego, jest napisany przez niego odręcznie „Plan badań naukowych w
związku z otrzymaniem stypendium im A. Humboldta" Autor pisma oświadczał,
że starania o stypendium rozpoczął w 1972 roku, złożył pozytywnie egzamin
z języka niemieckiego, następnie otrzymał paszport i wizę.
Dokument ten zmusza do postawienia kilku pytań. Dlaczego w teczce ks.
Wielgusa pozostawiono tylko ten plan badań, jeżeli istniały jakieś inne
ważne dokumenty sporządzone przez ks. Wielgusa?6
6 Zob. S. Karczewski: „Nasz Dziennik" 11-12 sierpnia 2007 r.
UKAMIENOWALI ABP STANISŁAWA WIELGUSA
285
W dokumentach pojawia się tajemniczy „TW" „Adam" oraz zamiennie „Adam
Wysoki". Pojawia się w dokumencie datowanym z 24 września 1973 roku, a
więc przed dokumentem sygnowanym datą 16 października o założeniu teczki
rozpracowania operacyjnego. Tą samą datą 16 października jest datowany
raport o przerzucie za granicę agenta o pseudonimie „Grey". Na początku
raportu jest napisane:
- Lat 34, narodowość i obywatelstwo polskie, pochodzenie chłopskie,
wykształcenie wyższe - dr filozofii /ksiądz katolicki/, pracownik naukowy
KUL-u /adiunkt/.
Do tego miejsca tak naprawdę nie wiadomo o kogo chodzi. Następnie
pomiędzy liniami maszynopisu dopisano odręcznie: „Wielgus Stanisław
Wojciech s. Adama ur. 23.04 1939". Również odręcznie wpisano lubelski
adres księdza. Takie nadpisywanie odręczne było całkowicie sprzeczne z
instrukcją wywiadu PRL. Dalej następują szczegóły rodzinne, które
dotyczyć mogły ks. Wielgusa. Pisano m. in.: „Za stosowanie nacisku
moralnego na rodziców, których dzieci nie uczęszczają na lekcje religii,
w 1965 roku został skrytykowany przez jedną z gazet wojewódzkich".
Dwa dokumenty sporządzone tego samego dnia - 16 października 1973 mówią o
dwóch rożnych osobach; jedna jest „Grey'em" czyli agentem, druga
„figurantem", czyli osobą rozpracowywaną. Pod obydwoma dokumentami
widnieją podpisy tych samych esbeków: płk. Zbigniewa Mikołajewskiego i
ppłk Leonarda Mroczka. Sebastian Karczewski pytał7,akcentując wagę
pytania pogrubionym tekstem:
- Jak to możliwe, że w tym samym dniu Stanisław Wielgus jest
jednocześnie „agentem" i „figurantem", i w dodatku - jak wynika z
dokumentów - w tej samej sprawie? Czyżby rozpracowywał samego siebie?
Dalej: zgodnie z przypisywaną ks. S. Wielgusowi kartą E-15 wynika, że do
19 grudnia 1973 roku ks. Wielgus nie figurował nawet jako tzw. „kontakt
operacyjny". Było niemożliwe w pragmatyce wywiadu, aby ktoś będąc już
agentem, nie został przedtem zarejestrowany nawet jako „kontakt
operacyjny"! Na status agenta nie wskakiwało się od tak sobie, z dnia na
dzień. Najpierw musiał być „kontaktem", dopiero potem otrzymywał
zaszeregowanie agenta. S. Karczewski zadaje więc następne oczywiste
pytanie:
7 Tamże