HENRYK PAJĄK PROSTO W ŚLEPIA Lublin 2007 ... - W Sercu Polska

atakował pogrobowców Komunistycznej Partii Polski usadowionych w
strukturach „Trzeciej RP", ze wskazaniem na „Gazetę Wyborczą" jako na ich
główny matecznik.
Świetnie, ale ten ich „antykomunizm" był i jest wyraźnie selektywny.
Okazuje się, że są komuniści dobrzy i źli, gorsi i lepsi. Ci lepsi to
komuniści z „tropiku", krypto-masoni, czego szkoleniowym przykładem jest
prof. Zbigniew Religa. Polacy średniego pokolenia pamiętają, jak Religa w
czasie stanu wojennego kroczył po prawej ręce generała Jaruzelskiego na
pochodzie pierwszomajowym. Po latach raz po raz pokazywano tę fotografię,
ale w niczym to nie przeszkodziło jego karierze w „Trzeciej RP",
zwłaszcza pod rządami PiS-KOR-ników.
Przed wyborami prezydenckimi 2005 roku Religa wyskoczył ze swoją
kandydaturą na prezydenta wszystkich Polaków. Usłużne „ośrodki badania
opinii publicznej" okrzyknęły Religę bardzo poważnym rywalem dla innych.
Sondaże lokowały go tuż za Kwaśniewskim. Przedtem Religa założył minikanapę
polityczną pod nazwą „Centrum". Oznaczała ta nazwa, że jego partia
jest umiarkowana czyli centrowa, daleka od radykalizmów z lewej i prawej.
Próbował połączyć tę komediową partyjkę z innym liliputem - partyjką jerozolimpijki
Aldony Kameli-Sowińskiej. Nie wyszło, toteż próbował jeszcze
dogadać się z PSL i ZChN.
150 WYBIÓRCZY „ANTYKOMUNISTA"
PROF. ZBIGNIEW RELIGA
- Nie powinienem być związany z żadną partią polityczną. Powinienem być
wolnym człowiekiem — powiedzał na spotkaniu w Lublinie z ludowcami,
okraszonym obecnos'cią jero-zolimpijczyka abp Józefa Życińskiego.
Polska Zjednoczona Partia Robotnicza mu nie przeszkadzała, a także udział
w pochodzie pierwszomajowym przy boku Jaruzelskiego, kiedy PZPR była już
„na zdechu". Na przeskok do roli polityka „niezależnego" było wtedy
jeszcze za wcześnie. A nuż PZPR i hunta Jaruzelskiego odzyskają równowagę
i będą panować przez następne 40 lat?
Z. Religa od zawsze szedł górą, ponad głowami gojów zaludniających PRL.
Urodził się w 1938 roku, jest więc o rok młodszy ode mnie. Mnie wolno
było wyjechać nad Balaton jako nauczycielowi gimnazjum w roli opiekuna
grupy uczniów tego gimnazjum. Zbigniew Religa ukończył studia na Wydziale
Lekarskim Akademii Medycznej w Warszawie. Odbył staż w zakresie chirurgii
naczyniowej w Nowym Jorku. Dwa lata później odbył kolejny staż w Detroit.
Był więc człowiekem „bez granic".
Mniej więcej w tym samym czasie ksiądz Stanisław Wielgus, późniejszy
arcybiskup, chcąc wyjechać na kilka miesięcy na zgniły Zachód, musiał
podpisać jakiś lojalkowy świstek, który po latach radośnie mu
wyciągnięto, aby go zdyskredytować jako kandydata na stanowisko
metropolity warszawskiego, już zatwierdzonego przez papieża Benedykta
XVI.
No więc jak to jest? Jeden jedzie na staże chirurgiczne do USA i nic nie
musi podpisywać? A inny musi? Warto by to sprawdzić. Zakładamy jednak z
góry, że to daremny trud - „haków" lojalkowych nie znajdzie się nigdzie
na wybranych z „wybranych", tak jak nie istnieją podobne „haki" na
Michnika, Geremka, Kuronia, Modzelewskiego i wielu innych.
Weźmy dla przykładu stypendystów Fundacji Fulbrighta. Każdy z takich
stypendystów robił potem „w tym kraju" oszałamiającą karierę. Przykłady:
premier Cimoszewicz - o mało co prezydent RP, Haja „Suchocka" - dożywotni
ambasador przy Watykanie, przedtem premier „tego kraju".
Gdzie ich lojalki? I kilkunastu innych. Jeżeli nie musieli przed wyjazdem
podpisywać lojalek, zobowiązań, że będą mieli oczy i uszy otwarte, to