HENRYK PAJĄK PROSTO W ŚLEPIA Lublin 2007 ... - W Sercu Polska

ka-tolewackiej „Więzi" Cezary Gawryś, także prof. Jacek Kurczewski,
socjolog, były wicemarszałek Sejmu z rozdania SLD, biesiadnik „Okrągłego
Stołu", socjolog z UW, w okresie obrad „Okrągłego Stołu" członek zespołu
redakcyjnego miesięcznika „naszych" — „Res Publica".
W trzeciej kadencji Rady jedyną nowością był tylko Krzysztof Wolicki,
nieskazitelny spec od etyki i moralności, były dziennikarz „Trybuny Ludu"
z czasów stalinowskich, który przytomnie przeskoczył do ruszającego
ekspresu demokratycznych przemian.
Wolicki nie zdążył odebrać nominacji bo zmarł, pozostawiając w
nieutulonym żalu kumpli ze Służby Bezpieczeństwa.
A przecież, zauważmy, te nominacje dokonywały się w epicentrum „Trzeciej
RP"!
Od chwili powstania Rady Etyki Mediów, jej szefową pozostaje Magdalena
Bajer, która po latach pracy w „Polityce" przeszła do „Tygodnika
Powszechnego" i stała się nieusuwalnym autorytetem moralnym mediów
„Czwartej Zmiany". Warto zauważyć, że w 2004 roku jej pobratymiec
arcybiskupich Józef Życiński zaprosił ją do zakładanego przez siebie
Zespołu Ocen Etycznych pod szyderczą nazwą „Sumienie i Pamięć". Znalazła
się tam obok W. Bartoszewskiego, Karola Modzelewskiego, biskupa Pieronka
i mistrza kielni i kątownicy Andrzeja Zolla. Nie wiemy, czy ten wysoce
etyczny Sanhedryn programowo zajął się badaniem „sumienia i pamięci"
tysięcy żydowskich ubeków i esbeków cywilnych i wojskowych, sprawców
rzezi tych patriotów, których nie zdążyli wymordować ich rosyjskojęzyczni
i polskojęzyczni pobratymcy w pierwszym dziesięcioleciu PRL.
198
AŻ DUSZNO OD TROPIKALNYCH
W tym kontekście ponownie pochylamy się nad uniwersalnym etykiem prof. A.
Zollem, byłym rzecznikiem (rzeźnikiem?) praw obywatelskich.
Na kilka dni przed końcem jego kadencji jako rzecznika, 24 stycznia 2006
roku Zoll zaskarżył do Trybunału Konstytucyjnego nowelizację ustawy o
Radiofonii i Telewizji, za pomocą której udało się wreszcie nowej ekipie
rozmiękczyć betonowy skład KRRiT. Ośmielił się nawet oświadczyć, że
autorzy tej inicjatywy ustawodawczej powinni być pociągani przed Trybunał
Stanu, co było oczywistą aluzją do prezydenta Lecha Kaczyńskiego
„Polityka" 5, 2006/. Zoll ostro protestował przeciwko ujawnieniu listy
agentów przez żydomasona B. Wildsteina, co jest szczególną formą
bezprawności, która skrywa się pod pozorem legalności, /„Rzeczpospolita"
2 II 2005/.
Pisząc o tym w istocie „rzeźniku" praw obywatelskich, Paweł Sergiejczyk
/„Nasza Polska 7 II 2006"/ nie dziwił się tej złości „rzeźnika" praw
obywatelskich, bo na liście Wildsteina znalazło się kilku ludzi z biura
tegoż rzecznika, m.in. Andrzej Malanowski, niegdyś bliski współpracownik
masona Jana Józefa Lipskiego z KOR, lożowego promotora braci Kaczyńskich.
To właśnie z J.J. Lipskim Malanowski reaktywował Polską Partię
Socjalistyczną.
W maju 2005 roku Zoll atakował dziennikarzy, którzy ujawnili agen-turalną
przeszłość Józefa Oleksego. Wkrótce potem Zoll pienił się na
upublicznianie teczek świadków, których przesłuchiwała komisja śledcza do
spraw afery „Orlenu". Wraz z prezesami Trybunału Konstytucyjnego -
Markiem Safianem i Sądu Najwyższego Lechem Gardockim oraz Naczelnego Sądu
Administracyjnego Januszem Trzcińskim /uczestnikiem „Okrągłego Stołu" w
podzespole do spraw reformy prawa i sądów/, Zoll wydał protest przeciwko
podważaniu wiarygodności prawomocnych orzeczeń Sądu Lustracyjnego i
działaniom wyprzedzającym wydanie wyroku w sprawach osób podejrzanych o