HENRYK PAJĄK PROSTO W ŚLEPIA Lublin 2007 ... - W Sercu Polska

programowi przedwyborczemu jest rzadko spotykana. LPR wykazała się
konsekwencją i po prostu uczciwością wobec jej wyborców.
Inicjatywa LPR o zmianie art. 38 Konstytucji poprzez dodanie do niego
formuły „od momentu poczęcia do naturalnej śmierci", oficjalnie wniesiona
przez LPR we wrześniu 2006 roku, wywołała zgorszenie koalicjantów na
zasadzie: jak to? Czepiają się swoich zapomnianych postulatów wyborczych?
Co więcej i jakże smutniej, zaskoczenie nie ominęło ludzi Kościoła,
licznych biskupów. Byli tak nieprzygotowani na ten „wyskok" LPR, że
początkowo uznali go za próbę naruszenia „kompromisu". Ano takiego, że
Konstytucja
202
PREZYDENT KACZYŃSKI TO TYLKO „PŁÓD"
przecież „chroni", a aborcje trwają jak dawniej „po cichu" i wszyscy są
zadowoleni. Na kilka tygodni przed wyborami biskupi postanowili przerwać
swoje milczenie. Uznali, że ich oficjalne milczenie w tej sprawie będzie
na swój sposób ogłuszające. Kościół straci wiele ze swojej wiarygodności
dogmatycznej.
Ustami arcybiskupa Józefa Michalika, Kościół poparł projekt zmiany owego
artykułu, czyli mówiąc w przenośni, zamiany „płodu" na „człowieka" od
chwili poczęcia.
Nie można w buciorach wchodzić w delikatną materię sumień posłów z LPR,
ale nie można także pominąć nieśmiałej sugestii, że ich batalia o
„człowieka" była na zimno i perspektywicznie wkalkulowana w rozgrywki
polityczne na płaszczyźnie międzypartyjnej i publicznej, by nie
powiedzieć - populistycznej. Posłowie LPR doskonale znali nieoficjalne
stanowiska liderów PiS w tej sprawie, czyli ich ambiwalencję wokół
antynomii: „płód" czy „człowiek". Lider LPR i jego ojciec Maciej Giertych
rozumieli, że tym wnioskiem stawiają niejako pod ścianą kryptomasońskie
Prawo i Sprawiedliwość. Dla PiS nie było bowiem dobrego wyboru. Takiego,
który by im nie przyniósł strat politycznych. Jeżeli utrącą inicjatywę
LPR, to narażą się katolickiemu narodowi. Jeżeli poprą ją, to narażą się
lewackiej, aborcyjnej elicie Unii Europejskiej. Było by to jeszcze do
zniesienia, gdyby przyjęcie zmiany ustawy z „płodu na „człowieka" miało
skończyć się na pomrukach niezadowolenia postchrześcijańskiej Europy
Zachodniej zwanej dziś Unią Europejską. Czaiło się większe
niebezpieczeństwo. Przyjęcie zmiany ustawy stawiało w nieusuwalnej
sprzeczności polską Konstytucję z projektowaną „Konstytucją" europejską,
której bezkrytyczne przyjęcie jest koronnym celem parlamen-tarnoprezydenckiej
kryptoloży KOR zwanej Prawem i Sprawiedliwością. Pamiętamy,
jaką burzę wywołało stawianie nieśmiałych żądań w sprawie tzw. preambuły
do „Konstytucji europejskiej", proponującej odwołanie do chrześcijańskich
korzeni Europy. Było to żądanie tylko symboliczne, nie obwarowane
konsekwencjami ustawowymi: jedynie deklaracją, a nie obligatoryjnym
zapisem prawnym.
Na tle tych konfiguracji i przetargów polityczno-konstytucyjnych, sam
fundament moralny projektu schodził na drugie miejsce. Stawał się jedynie
narzędziem walki.
Liga Polskich Rodzin miała w tym swój równie fundamentalny cel, nie
całkiem już zależny od przesłanek moralnych, etycznych, wierności
doktrynalnej. Liga Polskich Rodzin nigdy nie ukrywała, i chwała jej za
to, że jej celem jest niedopuszczenie do przyjęcia Konstytucji
europejskiej przez Polskę. Pod tym względem postawa LPR była klarowna.
Nie ma bowiem Konstytucji europejskiej lepszej czy gorszej, „z Bogiem czy
bez Boga". Konstytucja Eurołagru